ابی بن کعب
اُبَیّ بن کعب بن قیس بن عبید انصاری خزرجی از بنی نجّار، مکنی به ابومنذر، از فضلاء وفقهاء صحابه پیغمبر (ص)، وی پیش از آن که اسلام اختیار کند یکی از احبار یهود وآگاه به کتب پیش ودارای سواد خواندن ونوشتن بوده، وچون اسلام آورد کاتب وحی گردید واستادترین مسلمانان در خواندن قرآن شد، واز جمله دوازده نفری است که در عقبه منی با پیغمبر (ص) بیعت کردند. در بدر و اُحُ د و احزاب ودیگر غزوات رسول (ص) شرکت داشت ودر عهد پیامبر (ص) احکام اسلام به مردم بیان میداشت. در حدیث رسول (ص) آمده: اقرأ امتی ابیّ بن کعب. در سال ۲۲ ه.ق در مدینه درگذشت. در کتاب کافی از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود: ما خاندان پیغمبر (ص) قرآن را آنطور که ابیّ خوانده، میخوانیم. قیس بن عباده گفت: وارد مدینه شدم وبا یاران پیغمبر (ص) تماس گرفتم، ابیّ بن کعب نزد من از همه دوستتر بود، هنگا می که برای حدیث مینشست هیچیک از اصحاب را مانند ابی ندیدم که اینچنین برای استماع سخنان پیغمبر (ص) گردن بکشد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابی بن کعب». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.