قوم لوط: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(− 5 رده، + 3 رده (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Photo 2025-11-23 11-06-09.jpg|بندانگشتی|تابلویی با مضمون هبوط دو فرشته بر لوط]] | [[پرونده:Photo 2025-11-23 11-06-09.jpg|بندانگشتی|تابلویی با مضمون هبوط دو فرشته بر لوط]] | ||
«قوم لوط» جمعیتی بودند که در دوران [[لوط]] بن هاران در ناحیهای از [[فلسطین]] | «قوم لوط» جمعیتی بودند که در دوران [[لوط]] بن هاران در ناحیهای از [[فلسطین]] ــ که در [[قرآن]] از آن با عنوان «مُؤتَفِکات»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قاموس قرآن|سال=1372|نام=علی اکبر|نام خانوادگی=قرشی|جلد=6|صفحه=217|مکان=تهران}}</ref> یاد شده ــ زندگی میکردند. بر اساس تعالیم اسلامی، آنان به سبب ارتکاب [[گناه کبیره|گناهان بزرگ]]، بهویژه عمل [[لواط]]، مورد خشم الهی و [[عذاب الهی]] قرار گرفتند. | ||
== در منابع اسلامی == | == در منابع اسلامی == | ||
نابهنجارترین رفتار قوم لوط، ارتکاب عمل خلاف شریعت او، لواط بود و طبق بیان قرآن، آنان اولین گروهی بودند که این کار زشت را در میان خود رایج ساختند: «و لوط را [به یاد آورید] هنگامی که به قومش گفت: آیا آن کار بسیار زشت وقبیح را که | نابهنجارترین رفتار قوم لوط، ارتکاب عمل خلاف شریعت او، لواط بود و طبق بیان قرآن، آنان اولین گروهی بودند که این کار زشت را در میان خود رایج ساختند: «و لوط را [به یاد آورید] هنگامی که به قومش گفت: آیا آن کار بسیار زشت وقبیح را که هیچکس از جهانیان در آن برشما پیشی نگرفته است، مرتکب میشوید!؟».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قرآن کریم-سوره اعراف -80}}</ref> از اینرو خداوند، لوط را برای هدایت و اصلاح این مردم گمراه برانگیخت: «هنگامی که برادرشان لوط به آنان گفت:آیا[از سرانجام [[شرک]] و طغیان که خشم وعذاب خداست ]نمیپرهیزید؟ *بی تردید من برای شما فرستادهای امینم».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قرآن کریم -سوره شعراء-161-162}}</ref> با این حال، آنان نهتنها به سخن حق گوش نسپردند، بلکه او را تهدید کردند که از آن سرزمین بیرونش خواهند کرد: «گفتند:ای لوط !اگر[از [[تبلیغ دین]]]بازنایستی، حتماً تبعیدخواهی شد».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قران کریم -شعراء-167}}</ref> گفتند: ای لوط، اگر از این گفتار دست نکشی، بیشک از راندهشدگان خواهی بود. در روایات و منابع تاریخی نیز، ناهنجاریهای دیگری همراه با [[انحرافات جنسی]] برای آنان ذکر شده است. تنها خانهای که در میان آن قوم ایمان داشت، منزل لوط بود، جز همسرش: «در آنجا جز یک خانه از مسلمانان [که اهلش مطیع خدا بودند ،نیافتیم».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قرآن کریم -ذاریات -36}}</ref> این آیه نشان میدهد که فساد، تنها میان مردان نبود، بلکه در میان زنان نیز دیده میشد و مردان به مردان و زنان به زنان بسنده میکردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=داستانهای قرآن وانبیاء|سال=1378|نام=حسین|نام خانوادگی=فعال عرقی نژاد|پیوند نویسنده=المیزان|جلد=1|صفحه=308}}</ref> | ||
== سرانجام قوم لوط == | == سرانجام قوم لوط == | ||
بر اساس ترسیم منابع اسلامی، این قوم سرانجام به سبب نافرمانی، گناه و انکار پیامبری لوط بن هارون گرفتار [[مجازات الهی]] شدند. قرآن سه مرحله از عذاب آنان را بیان میکند: | بر اساس ترسیم منابع اسلامی، این قوم سرانجام به سبب نافرمانی، گناه و انکار پیامبری لوط بن هارون گرفتار [[مجازات الهی]] شدند. قرآن سه مرحله از عذاب آنان را بیان میکند: | ||
* '''صیحهای هولناک''': «پس به هنگام طلوع آفتاب، صدایی [مرگبار و وحشتناک و [[غرشی]] سهمگین]آنان را فراگرفت».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قرآن کریم -سوره حجر -73}}</ref> | |||
* '''صیحهای هولناک''' : «پس به هنگام طلوع | * '''دگرگون شدن شهرشان''': «ودرنتیجه آن شهر را زیر و روکردیم و برآنان سنگهایی از جنس سنگ گل باراندیم».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قرآن کریم - سوره حجر -74}}</ref> | ||
* '''دگرگون شدن شهرشان''': «ودرنتیجه آن شهر را زیر و روکردیم و برآنان | * '''بارش سنگ''': «وبر آنها سنگهایی از نوع سنگ گل لای لایه فرو ریختیم *[سنگهایی]که نزد پروردگارت نشانه دار بود و آن سنگها از ستمکاران دور نیست».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قرآن کریم - سوره هود-83-82}}</ref> | ||
* '''بارش سنگ''': «وبر | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | |||
{{شخصیتهای قرآن}} | {{شخصیتهای قرآن}} | ||
[[رده: | [[رده:اقوام آسیا]] | ||
[[رده: | [[رده:اقوام باستانی]] | ||
[[رده: | [[رده:قومها در قرآن]] | ||
[[رده:لوط]] | [[رده:لوط]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۰۲
«قوم لوط» جمعیتی بودند که در دوران لوط بن هاران در ناحیهای از فلسطین ــ که در قرآن از آن با عنوان «مُؤتَفِکات»[۱] یاد شده ــ زندگی میکردند. بر اساس تعالیم اسلامی، آنان به سبب ارتکاب گناهان بزرگ، بهویژه عمل لواط، مورد خشم الهی و عذاب الهی قرار گرفتند.
در منابع اسلامی
نابهنجارترین رفتار قوم لوط، ارتکاب عمل خلاف شریعت او، لواط بود و طبق بیان قرآن، آنان اولین گروهی بودند که این کار زشت را در میان خود رایج ساختند: «و لوط را [به یاد آورید] هنگامی که به قومش گفت: آیا آن کار بسیار زشت وقبیح را که هیچکس از جهانیان در آن برشما پیشی نگرفته است، مرتکب میشوید!؟».[۲] از اینرو خداوند، لوط را برای هدایت و اصلاح این مردم گمراه برانگیخت: «هنگامی که برادرشان لوط به آنان گفت:آیا[از سرانجام شرک و طغیان که خشم وعذاب خداست ]نمیپرهیزید؟ *بی تردید من برای شما فرستادهای امینم».[۳] با این حال، آنان نهتنها به سخن حق گوش نسپردند، بلکه او را تهدید کردند که از آن سرزمین بیرونش خواهند کرد: «گفتند:ای لوط !اگر[از تبلیغ دین]بازنایستی، حتماً تبعیدخواهی شد».[۴] گفتند: ای لوط، اگر از این گفتار دست نکشی، بیشک از راندهشدگان خواهی بود. در روایات و منابع تاریخی نیز، ناهنجاریهای دیگری همراه با انحرافات جنسی برای آنان ذکر شده است. تنها خانهای که در میان آن قوم ایمان داشت، منزل لوط بود، جز همسرش: «در آنجا جز یک خانه از مسلمانان [که اهلش مطیع خدا بودند ،نیافتیم».[۵] این آیه نشان میدهد که فساد، تنها میان مردان نبود، بلکه در میان زنان نیز دیده میشد و مردان به مردان و زنان به زنان بسنده میکردند.[۶]
سرانجام قوم لوط
بر اساس ترسیم منابع اسلامی، این قوم سرانجام به سبب نافرمانی، گناه و انکار پیامبری لوط بن هارون گرفتار مجازات الهی شدند. قرآن سه مرحله از عذاب آنان را بیان میکند:
- صیحهای هولناک: «پس به هنگام طلوع آفتاب، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرشی سهمگین]آنان را فراگرفت».[۷]
- دگرگون شدن شهرشان: «ودرنتیجه آن شهر را زیر و روکردیم و برآنان سنگهایی از جنس سنگ گل باراندیم».[۸]
- بارش سنگ: «وبر آنها سنگهایی از نوع سنگ گل لای لایه فرو ریختیم *[سنگهایی]که نزد پروردگارت نشانه دار بود و آن سنگها از ستمکاران دور نیست».[۹]
منابع
- ↑ قرشی، علی اکبر (۱۳۷۲). قاموس قرآن. ج. ۶. تهران. ص. ۲۱۷.
- ↑ قرآن کریم-سوره اعراف -80.
- ↑ قرآن کریم -سوره شعراء-161-162.
- ↑ قران کریم -شعراء-167.
- ↑ قرآن کریم -ذاریات -36.
- ↑ فعال عرقی نژاد، حسین (۱۳۷۸). داستانهای قرآن وانبیاء. ج. ۱. ص. ۳۰۸.
- ↑ قرآن کریم -سوره حجر -73.
- ↑ قرآن کریم - سوره حجر -74.
- ↑ قرآن کریم - سوره هود-83-82.