بحتری
| ابوعُباده بُحتُری ولید بن عُبید بُحتُری | |
|---|---|
| متولد | ۸۲۲م / ۲۰۶ق منبج، شرق حلب |
| وفات | ۸۹۹م / ۲۸۶ق منبج |
| محل زندگی | شام |
| حرفه | شاعر عرب |
| آثار | اشعار او |
بحتری با نام کامل ابوعباده ولید بن عبید بن یحیی بحتری طائی (۲۸۴-۲۰۶ق) شاعر بزرگ عرب بود که در کنار متنبی و ابوتمام از نامدارترین شاعران عصر خود به شمار میرفت. او در دربار عباسیان شعر میسرود و آثاری چون «دیوان شعر» و «الحماسه» از او بر جای مانده است.
زندگی
ابوعباده ولید بن عبید بن یحیی بحتری طائی (۲۸۴-۲۰۶ق) شاعر برجسته عرب بود که به اشعار او «سلاسل الذهب» گفتهاند. وی در کنار متنبی و ابوتمام از سه شاعر بزرگ عصر خود به شمار میرفت. ابوالعلاء معری درباره این سه تن گفته است: «متنبی و ابوتمام حکیماند، اما شاعر حقیقی بحتری است.» بحتری در مَنْبِج، میان حلب و فرات، زاده شد. او مدتی به عراق رفت و در دربار چند تن از خلفای عباسی، نخست متوکل، به سرودن شعر پرداخت و سپس به شام بازگشت و در زادگاهش درگذشت. آثار او شامل «دیوان شعر» و «الحماسه» است که هر دو منتشر شدهاند. برخی منابع او را شیعی مذهب دانسته و اشعاری در این زمینه به وی نسبت دادهاند.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بحتری». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
.jpg)
