خسف بیداء: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
خسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است .<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=لسان العرب|نام خانوادگی=ابن منظور|جلد=9|صفحه=69}}</ref> و [[بیداء]] نام سرزمینی است میان مکه و [[مدینه|مدینه .]] ظاهرا منظور از خسف بیداء آن است که [[سفیانی]] ، با لشکری عظیم به قصد جنگ با مهدی عازم مکه می شود، در میان مکه و مدینه و در محلی که به سرزمین بیداء معروف است به گونه [[معجزه]] به امر خداوند در دل زمین فرو می روند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=غیبه|نام خانوادگی=نعمانی|جلد=252}}</ref> این حادثه از نشانه های حتمی [[عصر ظهور|ظهور]] بیان شده است. | خسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است .<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=لسان العرب|نام خانوادگی=ابن منظور|جلد=9|صفحه=69}}</ref> و [[بیداء]] نام سرزمینی است میان مکه و [[مدینه|مدینه .]] ظاهرا منظور از خسف بیداء آن است که [[سفیانی]] ، با لشکری عظیم به قصد جنگ با مهدی عازم مکه می شود، در میان مکه و مدینه و در محلی که به سرزمین بیداء معروف است به گونه [[معجزه]] به امر خداوند در دل زمین فرو می روند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=غیبه|نام خانوادگی=نعمانی|جلد=252}}</ref> این حادثه از نشانه های حتمی [[عصر ظهور|ظهور]] بیان شده است. | ||
{| class="wikitable" | |||
|+ | |||
! colspan="4" |علائم حتمی ظهور | |||
|- | |||
|1 | |||
|خسف بیداء | |||
| colspan="2" |صیحه آسمانی | |||
|- | |||
|2 | |||
|بادهای سرخ | |||
| colspan="2" |خروج سفیانی | |||
|- | |||
|3 | |||
|خسوف و کسوف | |||
|رجعت | |||
| | |||
|} | |||
== پانویس<ref>{{پانویس کوتاهشده|ابن منظور|1363|ک=لسان العرب|ج=9|ص=67}}</ref> == | == پانویس<ref>{{پانویس کوتاهشده|ابن منظور|1363|ک=لسان العرب|ج=9|ص=67}}</ref> == | ||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۰۲
| تکنولوژیکی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| اجتماعی | |||||
| محیط زیست |
| ||||
| بیولوژیکی |
| ||||
| فیزیکی | |||||
| اعتقادی |
| ||||
| تخیلی | |||||
| |||||
[۱]خسف بیداء
خسف از نشانه های آخرالزمان و به معنای فرو رفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله ، سیل و طوفان و بمباران جز آن است .[۲]
خسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است .[۳] و بیداء نام سرزمینی است میان مکه و مدینه . ظاهرا منظور از خسف بیداء آن است که سفیانی ، با لشکری عظیم به قصد جنگ با مهدی عازم مکه می شود، در میان مکه و مدینه و در محلی که به سرزمین بیداء معروف است به گونه معجزه به امر خداوند در دل زمین فرو می روند.[۴] این حادثه از نشانه های حتمی ظهور بیان شده است.
| علائم حتمی ظهور | |||
|---|---|---|---|
| 1 | خسف بیداء | صیحه آسمانی | |
| 2 | بادهای سرخ | خروج سفیانی | |
| 3 | خسوف و کسوف | رجعت | |
پانویس[۵]
- ↑ مهدی پور، روزگار رهایی، ۲: ۸۵۴.
- ↑ مهدی پور، علی اکبر. روزگار رهایی. ج. ۲. ص. ۸۵۴.
- ↑ ابن منظور. لسان العرب. ج. ۹. ص. ۶۹.
- ↑ نعمانی. غیبه. ج. ۲۵۲.
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ۹: ۶۷.