حد ترخص

حَدِّ تَرَخُّص اصطلاحی فقهی است به معنای مسافتی که مسافر باید از آنجا به بعد نمازش را شکسته (نمازهای چهار رکعتی را دو رکعتی) بخواند و می‌تواند روزه خود را افطار کند. بر اساس احادیث این نقطه جایی است که اذان شهر شنیده نشود یا دیوارهای آن دیده نشود. ملاک فقیهان دیده نشدن دیوارها، و ساختمان های معمولی درزمین صاف است اززمانی که اذان از رسانه هاپخش می شود تعیین حد ترخص مشکل شده است.برخی فقیهان معتقدند که دربلاد کبیره معیار حدترخص آخرین دیوارهای محله است نه دیوارشهر

فرق مسافت شرعی و حدترخص

مسافت شرعی ازشرایط شکسته شدن نماز(نماز چهاررکعتی ،دورکعت خوانده می شود)ومسافر می تواند روزه خود را افطار کند مقدار مسافت شرعی برای مسیر رفت وبرگشت هشت فرسخ (بین ۴۰تا ۴۵کیلومتر،یا ۲۴مایل)می دانند مسافر با طی کردن این مقدار مسافت که حدترخصّ می گویند می تواند نمازش را شکسته بخواند وروزه اش را افطار کند مسافر هنگام بازگشت به وطن یا رسیدن به جایی که قصد اقامت ده روزرا دارد،زمانی که به حد ترخصّ رسید باید نماز خود را کامل بخواندواگر قبل از نماز ظهر رسید وروزهای خودرا افطار نکرده است باید روزه خودرا به اتمام برساند

احکام فقهی

• به فتوای فقیهان شیعه روزه دار درابتدای سفر پیش از رسیدن به حدترخص روزه ی خود را افطار کندباید علاوه بر قضای روزه کفاره نیز بدهد
• اگر مسافر قصد ده روزه بکند واز مکان خود خارج شود موجب شکسته شدن نماز می شود برخی مراجع خروج ازمکان درحد یکی دوساعت را مجاز می دانند وبرخی دیگر تشخیص مقدار آن را به عر واگذار کرده اند