مطهرات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
[[پرونده:Smpl.jpg|بندانگشتی|یکی از مُطَهِّرات، اسلام است، با اسلام آوردن فرد کافر، بدن او پاک می‌شود.]]
'''مُطَهِّرات'''
مقصود از '''مُطَهِّرات'''، پاک‌کننده‌های نجاسات هستند که مهم‌ترین آن‌ها، آب است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ اخلاقی معصومین 《پ》|سال=۱۳۸۵|نام=احمد|نام خانوادگی=رضوان فر|ناشر=دفتر عقل|مکان=قم}}</ref> مُطَهِّرات شامل این موارد است: آب، زمین، آفتاب، [[استحاله]]، انتقال، [[اسلام]]، تبعیت، برطرف شدن [[نجاست]]، استبراء حیوان نجاست خوار و غایب شدن [[مسلمان]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام مطهرات و نجاسات|ترجمه عنوان=سرور دانش|سال=۱۳۸۱|نام=محمّدتقی|نام خانوادگی=مدّرسی|ناشر=انتشارات محبان الحسین|صفحه=۲۳|مکان=تهران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه=۱۹۸}}</ref>
 
مقصود از [[مُطَهِّرات]]، پاک‌کننده‌های نجاسات هستند که مهمترین آن‌ها، آب است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ اخلاقی معصومین 《پ》|سال=۱۳۸۵|نام=احمد|نام خانوادگی=رضوان فر|ناشر=دفتر عقل|مکان=قم}}</ref> مُطَهِّرات شامل این موارد است: آب، زمین، آفتاب، [[استحاله]]، انتقال، [[اسلام]]، تبعیت، برطرف شدن [[نجاست]]، استبراء حیوان نجاست خوار و غایب شدن [[مسلمان]] می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام مطهرات و نجاسات|ترجمه عنوان=سرور دانش|سال=۱۳۸۱|نام=محمّدتقی|نام خانوادگی=مدّرسی|ناشر=انتشارات محبان الحسین|صفحه=۲۳|مکان=تهران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه=۱۹۸}}</ref>


== آب ==
== آب ==
مهم‌ترین پاک‌کننده آب است، برای پاک کردن اجسام نجس، آب باید دارای شرایط زیر باشد:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رهیافت ۳۶، احکام مُطَهِّرات|سال=۱۴۰۰|نام=رضا|نام خانوادگی=موسوی بایگی|ناشر=انتشارات زائر رضوی|صفحه=۱۷|مکان=مشهد|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=طباطبایی}}</ref>
مهم‌ترین پاک‌کننده آب است، برای پاک کردن اجسام نجس، آب باید دارای شرایط زیر باشد:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رهیافت ۳۶، احکام مُطَهِّرات|سال=۱۴۰۰|نام=رضا|نام خانوادگی=موسوی بایگی|ناشر=انتشارات زائر رضوی|صفحه=۱۷|مکان=مشهد|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=طباطبایی}}</ref>
* مطلق باشد.
* مطلق باشد.
* پاک باشد.
* پاک باشد.
* زمانی که شیء نجس با آب شسته می‌شود، آب، بو یا رنگ یا طعم نجاست را نگیرد‌.
* زمانی که شیء نجس با آب شسته می‌شود، آب، بو یا رنگ یا طعم نجاست را نگیرد.


=== اقسام آب ===
=== اقسام آب ===
خط ۱۵: خط ۱۲:


[[آب مطلق]]، آبی است که اصل خلقت اوّلیه‌اش را داشته باشد،<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام مطهرات و نجاسات|ترجمه عنوان=سرور دانش|سال=۱۳۸۱|نام=محمّدتقی|نام خانوادگی=مدّرسی|ناشر=محبان الحسین|صفحه=۲۷|مکان=تهران}}</ref> آب مطلق پنج دسته زیر را شامل می‌شود:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام مطهرات و نجاسات|ترجمه عنوان=سرور دانش|سال=۱۳۸۱|نام=محمّدتقی|نام خانوادگی=مدّرسی|ناشر=محبان الحسین|صفحه=۲۸|مکان=تهران}}</ref>
[[آب مطلق]]، آبی است که اصل خلقت اوّلیه‌اش را داشته باشد،<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام مطهرات و نجاسات|ترجمه عنوان=سرور دانش|سال=۱۳۸۱|نام=محمّدتقی|نام خانوادگی=مدّرسی|ناشر=محبان الحسین|صفحه=۲۷|مکان=تهران}}</ref> آب مطلق پنج دسته زیر را شامل می‌شود:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام مطهرات و نجاسات|ترجمه عنوان=سرور دانش|سال=۱۳۸۱|نام=محمّدتقی|نام خانوادگی=مدّرسی|ناشر=محبان الحسین|صفحه=۲۸|مکان=تهران}}</ref>
* آب باران.
* آب باران.
* آب جاری.
* آب جاری.
خط ۲۷: خط ۲۳:


==== تطهیر اشیاء نجس با آب ====
==== تطهیر اشیاء نجس با آب ====
 
* تطهیر ظرف با آب به صورت زیر می‌باشد:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه=۲۰۹}}</ref>
* تطهیر ظرف با آب به صورت زیر می‌باشد:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه=۲۰۹}}</ref>  


با آب کر: یک مرتبه
با آب کر: یک مرتبه


با آب قلیل: سه مرتبه
با آب قلیل: سه مرتبه
* تطهیر غیر ظرف با آب به صورت زیر می‌باشد:
* تطهیر غیر ظرف با آب به صورت زیر می‌باشد:
* اگر به بول نجس شده باشد:
* اگر به بول نجس شده باشد:


با آب کر: یک مرتبه  
با آب کر: یک مرتبه


با آب قلیل: دو مرتبه
با آب قلیل: دو مرتبه
* اگر به غیر بول نجس شده باشد:
* اگر به غیر بول نجس شده باشد:


خط ۴۸: خط ۴۱:


== زمین ==
== زمین ==
زمانی که پا یا کف کفش با راه رفتن [[نجس]] شود و به دلیل تماس با زمین، نجاست بر طرف شود، پاک می‌شود؛ یعنی زمین فقط کف پا و کف کفش را پاک می‌کند. شرایط پاک‌کنندگی زمین به این صورت است:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه‌ها=۲۱۵-۲۱۶}}</ref>
زمانی که پا یا کف کفش با راه رفتن [[نجس]] شود و به دلیل تماس با زمین، نجاست بر طرف شود، پاک می‌شود؛ یعنی زمین فقط کف پا و کف کفش را پاک می‌کند. شرایط پاک‌کنندگی زمین به این صورت است:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه‌ها=۲۱۵–۲۱۶}}</ref>
 
* زمین پاک باشد.
* زمین پاک باشد.
* زمین خشک باشد یعنی تر نباشد.
* زمین خشک باشد یعنی تر نباشد.
* زمینی پاک می‌کند که از جنس خاک، شن، سنگ، آجر فرش و مانند این‌ها باشد.
* زمینی پاک می‌کند که از جنس خاک، شن، سنگ، آجر فرش و مانند این‌ها باشد.


اگر به دلیل تماس ته کفش یا کف پا با زمین، نجاست بر طرف شود، پاک می‌شود؛ ولی بهتر این است که حداقل پانزده قدم بردارد. اشیائی که پاک کننده کف پا و کف کفش نیستند، شامل این موارد است: موزایک ،آسفالت فرش و زمینی که با چوب فرش شده است و همچنین زمینی که داری پوشش گیاهی است؛ مگر آن قدر کم باشد، که چیزی به حساب نیاید و طبق عرف بگویند روی زمین راه می رود.<ref name=":0" /> بنابر [[احتیاط|احتیاط واجب]] زمین، مواردی را که ذکر می‌شود، پاک نمی‌کند: دست و زانوی افراد معلول که با دست یا زانو راه می‌روند، نوک عصا، جوراب، کف پای مصنوعی، نعل چارپایان و چرخ اتومبيل.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه‌ها=۲۱۵-۲۱۶}}</ref>
اگر به دلیل تماس ته کفش یا کف پا با زمین، نجاست بر طرف شود، پاک می‌شود؛ ولی بهتر این است که حداقل پانزده قدم بردارد. اشیائی که پاک کننده کف پا و کف کفش نیستند، شامل این موارد است: موزایک، آسفالت فرش و زمینی که با چوب فرش شده است و همچنین زمینی که داری پوشش گیاهی است؛ مگر آن قدر کم باشد، که چیزی به حساب نیاید و طبق عرف بگویند روی زمین راه می‌رود.<ref name=":0"/> بنابر [[احتیاط|احتیاط واجب]] زمین، مواردی را که ذکر می‌شود، پاک نمی‌کند: دست و زانوی افراد معلول که با دست یا زانو راه می‌روند، نوک عصا، جوراب، کف پای مصنوعی، نعل چارپایان و چرخ اتومبیل.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه‌ها=۲۱۵–۲۱۶}}</ref>


== آفتاب ==
== آفتاب ==
هر چیزی که نور خورشید بر آن تابیده شود و نجاست آن را خشك کند، مانند زمین، ساختمان، درب و پنجره‌های ساختمان و این قبیل موارد پاک میشود، به شرط آن‌ که عین نجاست از آن برطرف شود. [[فقیه|فقها]] اشیاء منقول مانند ظرف‌های غیر ثابت، لباس و فرش - غیر از حصیر و [[بوریا]] - را استثناء کرده و طبق این قول باید بنابر احتیاط عمل کرد. شرط برخی این است که جسم دارای نجاست، باید قبل از تابیدن [[آفتاب]]، مرطوب باشد. تابیدن آفتاب باید مستقیم صورت باشد و اگر خورشید بر چیزی مجاور نجس تابیده شود یا توسط آینه و از پشت شیشه یا ابر بتابد یا باد شدید، باعث خشک شدن آن شود نه خورشید، آن چیز پاک نخواهدشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام مطهرات و نجاسات|ترجمه عنوان=سرور دانش|سال=۱۳۸۱|نام=محمّدتقی|نام خانوادگی=مدّرسی|ناشر=محبان الحسین|صفحه‌ها=۷۰-۷۱|مکان=تهران}}</ref>
هر چیزی که نور خورشید بر آن تابیده شود و نجاست آن را خشک کند، مانند زمین، ساختمان، درب و پنجره‌های ساختمان و این قبیل موارد پاک می‌شود، به شرط آن که عین نجاست از آن برطرف شود. [[فقیه|فقها]] اشیاء منقول مانند ظرف‌های غیر ثابت، لباس و فرش - غیر از حصیر و [[بوریا]] - را استثناء کرده و طبق این قول باید بنابر احتیاط عمل کرد. شرط برخی این است که جسم دارای نجاست، باید قبل از تابیدن [[آفتاب]]، مرطوب باشد. تابیدن آفتاب باید مستقیم صورت باشد و اگر خورشید بر چیزی مجاور نجس تابیده شود یا توسط آینه و از پشت شیشه یا ابر بتابد یا باد شدید، باعث خشک شدن آن شود نه خورشید، آن چیز پاک نخواهدشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام مطهرات و نجاسات|ترجمه عنوان=سرور دانش|سال=۱۳۸۱|نام=محمّدتقی|نام خانوادگی=مدّرسی|ناشر=محبان الحسین|صفحه‌ها=۷۰–۷۱|مکان=تهران}}</ref>


== استحاله ==
== استحاله ==
اگر جنس شیء نجس به گونه ای عوض شود، که تبدیل به چیز دیگری شود پاک می‌شود، یعنی هرزمان عین نجس طوری تغییر کند که نام دیگری به آن دهند. به طور مثال اگر چوب متنجس، تبدیل به خاکستر شود، طبق نظر تمام [[مراجع تقلید|مراجع]] تقلید پاک می‌شود، اما اگر تبدیل به زغال شود طبق نظر برخی مراجع تقلید، پاک نمی‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رهیافت ۳۶، احکام مُطَهِّرات|سال=۱۴۰۰|نام=رضا|نام خانوادگی=موسوی بایگی|ناشر=انتشارات زائر رضوی|صفحه=۶۳|مکان=مشهد|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=طباطبایی}}</ref>
اگر جنس شیء نجس به گونه ای عوض شود، که تبدیل به چیز دیگری شود پاک می‌شود، یعنی هرزمان عین نجس طوری تغییر کند که نام دیگری به آن دهند. به‌طور مثال اگر چوب متنجس، تبدیل به خاکستر شود، طبق نظر تمام [[مراجع تقلید|مراجع]] تقلید پاک می‌شود، اما اگر تبدیل به زغال شود طبق نظر برخی مراجع تقلید، پاک نمی‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رهیافت ۳۶، احکام مُطَهِّرات|سال=۱۴۰۰|نام=رضا|نام خانوادگی=موسوی بایگی|ناشر=انتشارات زائر رضوی|صفحه=۶۳|مکان=مشهد|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=طباطبایی}}</ref>


== انتقال ==
== انتقال ==
اگر خونی که [[نجس]] است یعنی خون انسان یا خون حیوان دارای خون جهنده، به بدن حیوانی که [[خون]] جهنده ندارد، برود به گونه ای که خون آن حیوان به حساب آید، پاک می‌شود، که به آن [[انتقال]] می گویند. اگر انسان یا حیوان دارای خونه جهنده، وارد بدن‏‎ ‎‏حیوان بدون خون جهنده، مانند پشه و مگس شود و خون آن حیوان به حساب آید، پاک می‌شود، ولی اگر شک کنیم که جزء بدن آن حیوان شده است یا نه‏، نجس می‌باشد. اگر درخت و گیاه و مانند این‌ها با آب نجس آب داده شوند و آب‏‎ ‎‏نجس از اجزاء آن‌ها شود، پاک می‌باشد. در صورتی که زالو، خون انسان یا حیوانی را بمکد، به دلیل این که، به آن خون زالو گفته نمی شود، نجس می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=ستاد اقامه نماز|نشانی=https://www.namaz.ir/motahharat-va-ahkam-anha/|عنوان=مطهرات و احکام آن‌ها|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref>
اگر خونی که [[نجس]] است یعنی خون انسان یا خون حیوان دارای خون جهنده، به بدن حیوانی که [[خون]] جهنده ندارد، برود به گونه ای که خون آن حیوان به حساب آید، پاک می‌شود، که به آن [[انتقال]] می‌گویند. اگر انسان یا حیوان دارای خونه جهنده، وارد بدن حیوان بدون خون جهنده، مانند پشه و مگس شود و خون آن حیوان به حساب آید، پاک می‌شود، ولی اگر شک کنیم که جزء بدن آن حیوان شده است یا نه‏، نجس می‌باشد. اگر درخت و گیاه و مانند این‌ها با آب نجس آب داده شوند و آب نجس از اجزاء آن‌ها شود، پاک می‌باشد. در صورتی که زالو، خون انسان یا حیوانی را بمکد، به دلیل این که، به آن خون زالو گفته نمی‌شود، نجس می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=ستاد اقامه نماز|نشانی=https://www.namaz.ir/motahharat-va-ahkam-anha/|عنوان=مطهرات و احکام آن‌ها|تاریخ=۱۴۰۲}}</ref>


== اسلام ==
== اسلام ==
اگر بدن کافر هنگامی که [[اسلام]] آورد، آلوده به نجاست بود، پاک نیست و باید [[عین نجاست]] را برطرف کند و بدنش را آب بکشد. اگر لباس کافر، در زمان کفر با رطوبت بدن نجس شده باشد، طبق نظر برخی مراجع تقلید مانند: بهجت و نوری، بعد از [[مسلمان]] شدن لباس پاک است و طبق نظر برخی مراجع تقلید دیگر مانند [[سید روح‌الله خمینی|خمینی]]، خویی، گلپایگانی، سیستانی، صافی، تبریزی، وحید و مکارم بنا بر [[احتیاط]] واجب، باید از آن لباس اجتناب کند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رهیافت ۳۶، احکام مُطَهِّرات|سال=۱۴۰۰|نام=رضا|نام خانوادگی=موسوی بایگی|ناشر=انتشارات زائر رضوی|صفحه‌ها=۷۶-۷۷|مکان=مشهد|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=طباطبایی}}</ref>
اگر بدن کافر هنگامی که [[اسلام]] آورد، آلوده به نجاست بود، پاک نیست و باید [[عین نجاست]] را برطرف کند و بدنش را آب بکشد. اگر لباس کافر، در زمان کفر با رطوبت بدن نجس شده باشد، طبق نظر برخی مراجع تقلید مانند: بهجت و نوری، بعد از [[مسلمان]] شدن لباس پاک است و طبق نظر برخی مراجع تقلید دیگر مانند [[سید روح‌الله خمینی|خمینی]]، خویی، گلپایگانی، سیستانی، صافی، تبریزی، وحید و مکارم بنا بر [[احتیاط]] واجب، باید از آن لباس اجتناب کند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رهیافت ۳۶، احکام مُطَهِّرات|سال=۱۴۰۰|نام=رضا|نام خانوادگی=موسوی بایگی|ناشر=انتشارات زائر رضوی|صفحه‌ها=۷۶–۷۷|مکان=مشهد|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=طباطبایی}}</ref>


== تبعیت ==
== تبعیت ==
[[تبعیت]] یعنی پاک‌شدن چیزی که نجس شده به‌ واسطه‌ی پاک‌شدن چیز نجس دیگری، به طور مثال اگر فردی کافر اسلام بیاورد، فرزند او به‌ تبعیت از پدرش پاک می‌گردد یا اگر شراب تبدیل به سرکه شود، ظرف آن هم به تبعیت از سرکه پاک می‌گردد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=ویکی شیعه|نشانی=https://fa.wikishia.net/view/%D9%85%D8%B7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA|عنوان=مطهرات|تاریخ بازبینی=|تاریخ=۱۴۰۳}}</ref>
[[تبعیت]] یعنی پاک‌شدن چیزی که نجس شده به واسطهٔ پاک‌شدن چیز نجس دیگری، به‌طور مثال اگر فردی کافر اسلام بیاورد، فرزند او به تبعیت از پدرش پاک می‌گردد یا اگر شراب تبدیل به سرکه شود، ظرف آن هم به تبعیت از سرکه پاک می‌گردد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=ویکی شیعه|نشانی=https://fa.wikishia.net/view/مطهرات|عنوان=مطهرات|تاریخ بازبینی=|تاریخ=۱۴۰۳}}</ref>


== برطرف شدن نجاست ==
== برطرف شدن نجاست ==
برطرف شدن عین نجاست از قسمت‌های درونی و باطن انسان، مانند دهان و بینی، جزو مطهرات می‌باشد. طبق قول مشهور، برطرف شدن عین نجاست، از بدن حیوان هم از مطهرات می‌باشد، چه این برطرف شدن به دلیل چیزی اتفاق افتاده باشد یا به خودی خود باشد، به طور مثال اگر منقار پرنده ای به [[خون|خونی]] نجس شده باش، با برطرف شدن عین آن و خشک شدن رطوبت آن، پاک می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ فقه فارسی|نام خانوادگی=مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی|ناشر=مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی|جلد=۸|صفحه‌ها=۱۱۱-۱۱۲}}</ref>
برطرف شدن عین نجاست از قسمت‌های درونی و باطن انسان، مانند دهان و بینی، جزو مطهرات می‌باشد. طبق قول مشهور، برطرف شدن عین نجاست، از بدن حیوان هم از مطهرات می‌باشد، چه این برطرف شدن به دلیل چیزی اتفاق افتاده باشد یا به خودی خود باشد، به‌طور مثال اگر منقار پرنده ای به [[خون|خونی]] نجس شده باش، با برطرف شدن عین آن و خشک شدن رطوبت آن، پاک می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ فقه فارسی|نام خانوادگی=مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی|ناشر=مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی|جلد=۸|صفحه‌ها=۱۱۱–۱۱۲}}</ref>


== استبراء حیوان نجاست خوار ==
== استبراء حیوان نجاست خوار ==
اگر حیوان [[حلال گوشتی]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه 1|سال=1392|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه=222}}</ref> به خوردن نجاست انسان عادت كرده باشد، به آن «نجاست خوار» مى‌گويند. بول و غائط این حيوان نجس می‌شود و براى پاک شدنش بايد آن را «[[استبراء]]» كرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام تقلید و طهارت|نام خانوادگی=مرکز تحقیقات اسلامی سپاه|ناشر=سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ستاد نمايندگی ولی فقيه|جلد=1|صفحه=12|مکان=تهران}}</ref> استبراء یعنی زمانی مانع از خوردن نجاست آن شوند و به آن حیوان غذای پاک بخورانند. مدت‌های استبراء حیوانات بنابر احتیاط واجب به این صورت می‌باشد: شتر: ۴۰ روز، گاو: ۲۰ روز، گوسفند: ۱۰ روز، مرغابی: ۵ روز، مرغ خانگی: ۳ روز.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه 1|سال=1392|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه‌ها=222-223}}</ref>
اگر حیوان [[حلال گوشتی]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه 1|سال=1392|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه=222}}</ref> به خوردن نجاست انسان عادت کرده باشد، به آن «نجاست خوار» می‌گویند. بول و غائط این حیوان نجس می‌شود و برای پاک شدنش باید آن را «[[استبراء]]» کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=احکام تقلید و طهارت|نام خانوادگی=مرکز تحقیقات اسلامی سپاه|ناشر=سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ستاد نمایندگی ولی فقیه|جلد=1|صفحه=12|مکان=تهران}}</ref> استبراء یعنی زمانی مانع از خوردن نجاست آن شوند و به آن حیوان غذای پاک بخورانند. مدت‌های استبراء حیوانات بنابر احتیاط واجب به این صورت می‌باشد: شتر: ۴۰ روز، گاو: ۲۰ روز، گوسفند: ۱۰ روز، مرغابی: ۵ روز، مرغ خانگی: ۳ روز.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه فقه 1|سال=1392|نام=محمّدحسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=مرکز نشر هاجر|صفحه‌ها=222-223}}</ref>


== غایب شدن مسلمان ==
== غایب شدن مسلمان ==
 
اگر بدن یا لباس مسلمانی یا چیز دیگری که او در اختیار داشته است، مانند ظرف و فرش، نجس شده باشد، در صورت غایب شدن او، بر اساس شرایط زیر، محکوم به طهارت است:<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://fa.wikifeqh.ir/مطهرات#_غایب%20شدن%20مسلمان|عنوان=مطهرات|نویسنده=ویکی فقه|تاریخ=۱۴۰۴}}</ref>
اگر بدن یا لباس مسلمانی و یا چیز دیگری که او در اختیار داشته است، مانند ظرف و فرش، نجس شده باشد، در صورت غایب شدن او، بر اساس شرایط زیر، محکوم به طهارت است:<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://fa.wikifeqh.ir/%D9%85%D8%B7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA#_%D8%BA%D8%A7%DB%8C%D8%A8%20%D8%B4%D8%AF%D9%86%20%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86|عنوان=مطهرات|نویسنده=ویکی فقه}}</ref>  
 
* شخص از برخورد نجاست با بدن، لباس یا چیزی که در اختیار اوست، اطلاع داشته باشد.
* شخص از برخورد نجاست با بدن، لباس یا چیزی که در اختیار اوست، اطلاع داشته باشد.
* از حکم نجس شدن بدن یا لباس، از روی اجتهاد یا تقلید آگاهی داشته باشد.
* از حکم نجس شدن بدن یا لباس، از روی اجتهاد یا تقلید آگاهی داشته باشد.
*احتمال داده شود، شیء نجس توسط مکلف تطهیر می‌شود. بر این اساس اگر علم داشته باشد تطهیر نمی‌شود،محکوم به طهارت نخواهد بود.
* احتمال داده شود، شیء نجس توسط مکلف تطهیر می‌شود. بر این اساس اگر علم داشته باشد تطهیر نمی‌شود، محکوم به طهارت نخواهد بود.


== منابع ==
== منابع ==
<references />{{مباحث اسلام}}
{{پانویس|۲}}{{مباحث اسلام}}
[[رده:تطهیر]]
[[رده:مطهرات]]
[[رده:مطهرات]]
[[رده:نجاست‌ها در اسلام]]
[[رده:تطهیر]]
[[رده:طهارت]]
[[رده:احکام فقهی اسلام]]
[[رده:اسلام]]
[[رده:فقه شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۰

یکی از مُطَهِّرات، اسلام است، با اسلام آوردن فرد کافر، بدن او پاک می‌شود.

مقصود از مُطَهِّرات، پاک‌کننده‌های نجاسات هستند که مهم‌ترین آن‌ها، آب است.[۱] مُطَهِّرات شامل این موارد است: آب، زمین، آفتاب، استحاله، انتقال، اسلام، تبعیت، برطرف شدن نجاست، استبراء حیوان نجاست خوار و غایب شدن مسلمان می‌باشد.[۲][۳]

آب

مهم‌ترین پاک‌کننده آب است، برای پاک کردن اجسام نجس، آب باید دارای شرایط زیر باشد:[۴]

  • مطلق باشد.
  • پاک باشد.
  • زمانی که شیء نجس با آب شسته می‌شود، آب، بو یا رنگ یا طعم نجاست را نگیرد.

اقسام آب

آب شامل آب مطلق و مضاف می‌شود.

آب مطلق، آبی است که اصل خلقت اوّلیه‌اش را داشته باشد،[۵] آب مطلق پنج دسته زیر را شامل می‌شود:[۶]

  • آب باران.
  • آب جاری.
  • آب چاه.
  • آب کر.
  • آب قلیل.

آب مطلق، آبی پاک است و به عنوان پاک‌کننده است و نجاست را برطرف می‌کند و می‌توان با آن وضو و غسل انجام داد.

آب مضاف، شامل مایعات دیگری می‌شود که مطلق نیستند، مانند: گلاب، آب‌میوه، یعنی هر آبی که از مخلوط شدن با چیز دیگری به دست آمده باشد. ذات آب مضاف پاک است، اما به عنوان پاک‌کننده نجاست نمی‌تواند باشد و وضو و غسل هم با آن صحیح نمی‌باشد.[۷]

تطهیر اشیاء نجس با آب

  • تطهیر ظرف با آب به صورت زیر می‌باشد:[۸]

با آب کر: یک مرتبه

با آب قلیل: سه مرتبه

  • تطهیر غیر ظرف با آب به صورت زیر می‌باشد:
  • اگر به بول نجس شده باشد:

با آب کر: یک مرتبه

با آب قلیل: دو مرتبه

  • اگر به غیر بول نجس شده باشد:

با آب کر: یک مرتبه

با آب قلیل: یک مرتبه

زمین

زمانی که پا یا کف کفش با راه رفتن نجس شود و به دلیل تماس با زمین، نجاست بر طرف شود، پاک می‌شود؛ یعنی زمین فقط کف پا و کف کفش را پاک می‌کند. شرایط پاک‌کنندگی زمین به این صورت است:[۹]

  • زمین پاک باشد.
  • زمین خشک باشد یعنی تر نباشد.
  • زمینی پاک می‌کند که از جنس خاک، شن، سنگ، آجر فرش و مانند این‌ها باشد.

اگر به دلیل تماس ته کفش یا کف پا با زمین، نجاست بر طرف شود، پاک می‌شود؛ ولی بهتر این است که حداقل پانزده قدم بردارد. اشیائی که پاک کننده کف پا و کف کفش نیستند، شامل این موارد است: موزایک، آسفالت فرش و زمینی که با چوب فرش شده است و همچنین زمینی که داری پوشش گیاهی است؛ مگر آن قدر کم باشد، که چیزی به حساب نیاید و طبق عرف بگویند روی زمین راه می‌رود.[۱۰] بنابر احتیاط واجب زمین، مواردی را که ذکر می‌شود، پاک نمی‌کند: دست و زانوی افراد معلول که با دست یا زانو راه می‌روند، نوک عصا، جوراب، کف پای مصنوعی، نعل چارپایان و چرخ اتومبیل.[۱۰]

آفتاب

هر چیزی که نور خورشید بر آن تابیده شود و نجاست آن را خشک کند، مانند زمین، ساختمان، درب و پنجره‌های ساختمان و این قبیل موارد پاک می‌شود، به شرط آن که عین نجاست از آن برطرف شود. فقها اشیاء منقول مانند ظرف‌های غیر ثابت، لباس و فرش - غیر از حصیر و بوریا - را استثناء کرده و طبق این قول باید بنابر احتیاط عمل کرد. شرط برخی این است که جسم دارای نجاست، باید قبل از تابیدن آفتاب، مرطوب باشد. تابیدن آفتاب باید مستقیم صورت باشد و اگر خورشید بر چیزی مجاور نجس تابیده شود یا توسط آینه و از پشت شیشه یا ابر بتابد یا باد شدید، باعث خشک شدن آن شود نه خورشید، آن چیز پاک نخواهدشد.[۱۱]

استحاله

اگر جنس شیء نجس به گونه ای عوض شود، که تبدیل به چیز دیگری شود پاک می‌شود، یعنی هرزمان عین نجس طوری تغییر کند که نام دیگری به آن دهند. به‌طور مثال اگر چوب متنجس، تبدیل به خاکستر شود، طبق نظر تمام مراجع تقلید پاک می‌شود، اما اگر تبدیل به زغال شود طبق نظر برخی مراجع تقلید، پاک نمی‌شود.[۱۲]

انتقال

اگر خونی که نجس است یعنی خون انسان یا خون حیوان دارای خون جهنده، به بدن حیوانی که خون جهنده ندارد، برود به گونه ای که خون آن حیوان به حساب آید، پاک می‌شود، که به آن انتقال می‌گویند. اگر انسان یا حیوان دارای خونه جهنده، وارد بدن حیوان بدون خون جهنده، مانند پشه و مگس شود و خون آن حیوان به حساب آید، پاک می‌شود، ولی اگر شک کنیم که جزء بدن آن حیوان شده است یا نه‏، نجس می‌باشد. اگر درخت و گیاه و مانند این‌ها با آب نجس آب داده شوند و آب نجس از اجزاء آن‌ها شود، پاک می‌باشد. در صورتی که زالو، خون انسان یا حیوانی را بمکد، به دلیل این که، به آن خون زالو گفته نمی‌شود، نجس می‌باشد.[۱۳]

اسلام

اگر بدن کافر هنگامی که اسلام آورد، آلوده به نجاست بود، پاک نیست و باید عین نجاست را برطرف کند و بدنش را آب بکشد. اگر لباس کافر، در زمان کفر با رطوبت بدن نجس شده باشد، طبق نظر برخی مراجع تقلید مانند: بهجت و نوری، بعد از مسلمان شدن لباس پاک است و طبق نظر برخی مراجع تقلید دیگر مانند خمینی، خویی، گلپایگانی، سیستانی، صافی، تبریزی، وحید و مکارم بنا بر احتیاط واجب، باید از آن لباس اجتناب کند.[۱۴]

تبعیت

تبعیت یعنی پاک‌شدن چیزی که نجس شده به واسطهٔ پاک‌شدن چیز نجس دیگری، به‌طور مثال اگر فردی کافر اسلام بیاورد، فرزند او به تبعیت از پدرش پاک می‌گردد یا اگر شراب تبدیل به سرکه شود، ظرف آن هم به تبعیت از سرکه پاک می‌گردد.[۱۵]

برطرف شدن نجاست

برطرف شدن عین نجاست از قسمت‌های درونی و باطن انسان، مانند دهان و بینی، جزو مطهرات می‌باشد. طبق قول مشهور، برطرف شدن عین نجاست، از بدن حیوان هم از مطهرات می‌باشد، چه این برطرف شدن به دلیل چیزی اتفاق افتاده باشد یا به خودی خود باشد، به‌طور مثال اگر منقار پرنده ای به خونی نجس شده باش، با برطرف شدن عین آن و خشک شدن رطوبت آن، پاک می‌گردد.[۱۶]

استبراء حیوان نجاست خوار

اگر حیوان حلال گوشتی[۱۷] به خوردن نجاست انسان عادت کرده باشد، به آن «نجاست خوار» می‌گویند. بول و غائط این حیوان نجس می‌شود و برای پاک شدنش باید آن را «استبراء» کرد.[۱۸] استبراء یعنی زمانی مانع از خوردن نجاست آن شوند و به آن حیوان غذای پاک بخورانند. مدت‌های استبراء حیوانات بنابر احتیاط واجب به این صورت می‌باشد: شتر: ۴۰ روز، گاو: ۲۰ روز، گوسفند: ۱۰ روز، مرغابی: ۵ روز، مرغ خانگی: ۳ روز.[۱۹]

غایب شدن مسلمان

اگر بدن یا لباس مسلمانی یا چیز دیگری که او در اختیار داشته است، مانند ظرف و فرش، نجس شده باشد، در صورت غایب شدن او، بر اساس شرایط زیر، محکوم به طهارت است:[۲۰]

  • شخص از برخورد نجاست با بدن، لباس یا چیزی که در اختیار اوست، اطلاع داشته باشد.
  • از حکم نجس شدن بدن یا لباس، از روی اجتهاد یا تقلید آگاهی داشته باشد.
  • احتمال داده شود، شیء نجس توسط مکلف تطهیر می‌شود. بر این اساس اگر علم داشته باشد تطهیر نمی‌شود، محکوم به طهارت نخواهد بود.

منابع

  1. رضوان فر، احمد (۱۳۸۵). فرهنگ اخلاقی معصومین 《پ》. قم: دفتر عقل.
  2. مدّرسی، محمّدتقی (۱۳۸۱). احکام مطهرات و نجاسات [سرور دانش]. تهران: انتشارات محبان الحسین. ص. ۲۳.
  3. فلاح زاده، محمّدحسین (۱۳۹۲). درسنامه فقه ۱. مرکز نشر هاجر. ص. ۱۹۸.
  4. موسوی بایگی، رضا؛ طباطبایی، علی (۱۴۰۰). رهیافت ۳۶، احکام مُطَهِّرات. مشهد: انتشارات زائر رضوی. ص. ۱۷.
  5. مدّرسی، محمّدتقی (۱۳۸۱). احکام مطهرات و نجاسات [سرور دانش]. تهران: محبان الحسین. ص. ۲۷.
  6. مدّرسی، محمّدتقی (۱۳۸۱). احکام مطهرات و نجاسات [سرور دانش]. تهران: محبان الحسین. ص. ۲۸.
  7. مدّرسی، محمّدتقی (۱۳۸۱). احکام مطهرات و نجاسات [سرور دانش]. تهران: محبان الحسین. ص. ۲۷.
  8. فلاح زاده، محمّدحسین (۱۳۹۲). درسنامه فقه ۱. مرکز نشر هاجر. ص. ۲۰۹.
  9. فلاح زاده، محمّدحسین (۱۳۹۲). درسنامه فقه ۱. مرکز نشر هاجر. صص. ۲۱۵–۲۱۶.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ فلاح زاده، محمّدحسین (۱۳۹۲). درسنامه فقه ۱. مرکز نشر هاجر. صص. ۲۱۵–۲۱۶.
  11. مدّرسی، محمّدتقی (۱۳۸۱). احکام مطهرات و نجاسات [سرور دانش]. تهران: محبان الحسین. صص. ۷۰–۷۱.
  12. موسوی بایگی، رضا؛ طباطبایی، علی (۱۴۰۰). رهیافت ۳۶، احکام مُطَهِّرات. مشهد: انتشارات زائر رضوی. ص. ۶۳.
  13. ستاد اقامه نماز (۱۴۰۲). «مطهرات و احکام آن‌ها».
  14. موسوی بایگی، رضا؛ طباطبایی، علی (۱۴۰۰). رهیافت ۳۶، احکام مُطَهِّرات. مشهد: انتشارات زائر رضوی. صص. ۷۶–۷۷.
  15. ویکی شیعه (۱۴۰۳). «مطهرات».
  16. مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی. فرهنگ فقه فارسی. ج. ۸. مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی. صص. ۱۱۱–۱۱۲.
  17. فلاح زاده، محمّدحسین (۱۳۹۲). درسنامه فقه 1. مرکز نشر هاجر. ص. ۲۲۲.
  18. مرکز تحقیقات اسلامی سپاه. احکام تقلید و طهارت. ج. ۱. تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ستاد نمایندگی ولی فقیه. ص. ۱۲.
  19. فلاح زاده، محمّدحسین (۱۳۹۲). درسنامه فقه 1. مرکز نشر هاجر. صص. ۲۲۲–۲۲۳.
  20. ویکی فقه (۱۴۰۴). «مطهرات».