مرجع تقلید: تفاوت میان نسخهها
(− رده:آموزش احکام (هاتکت)) |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
۱۰- حریص به دنیا نباشد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کتاب|عنوان کتاب=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=نشر هاجر}}</ref> | ۱۰- حریص به دنیا نباشد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کتاب|عنوان کتاب=درسنامه فقه ۱|سال=۱۳۹۲|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=فلاح زاده|ناشر=نشر هاجر}}</ref> | ||
[[رده:فقه شیعه]] | [[رده:فقه شیعه]] | ||
[[رده:احتهاد]] | [[رده:احتهاد]] | ||
[[رده:حوزه علمیه]] | [[رده:حوزه علمیه]] | ||
[[رده:فقه]] | [[رده:فقه]] | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۵۷
مرجع تقلید
دین اسلام دارای دستورات و احکامی است که شیوه رفتار انسان را بیان می کند و انسان اگر بخواهد مطابق این دستورات عمل کند باید احکام را بشناسد و شناخت احکام به دو روش است اینکه فرد برود خودش در دین عالم شود و بتواند احکام را از منابع آن استخراج کند و به درجه اجتهاد برسد یا اینکه برود تقلید کند یعنی اعمال و کارهای خود را طبق تشخیص و فتوای مجتهد جامع الشرایط انجام دهد.
مفهوم شناسی
- معنای لغوی :
مرجع از ریشه (ر ج ع) محل رجوع و مراجعه است .
تقلید از ریشه (ق ل د) به معنای گردن بند و قلاده به گردن نهادن است.
- معنای اصطلاحی:
به مجتهدی که دیگران از او تقلید می کنند و اعمال و کارهای مورد طبق فتوای و تشخیص او انجام می دهند مرجع تقلید می گویند.
شرایط مرجع تقلید
- مرجع تقلید باید شرایط را داشته باشد از جمله :
۱-مجتهد باشد
۲- مرد باشد (زن می توان به درجه اجتهاد برسد ولی نمی تواند مرجع تقلید باشد.)
۳- حلال زاده
۴- بلوغ
۵- عاقل باشد
۶- شیعه دوازده امامی باشد
۷- عادل باشد(عدالت حالتی نفسانی است که انسان را از انجام گناه باز می دارد و وادار به تقوا می کند)
۸- بنابر احتیاط واجب اعلم باشد(اعلم کسی است که در استنباط احکام از دیگران تواناتر باشد)
۹- زنده باشد
۱۰- حریص به دنیا نباشد[۱]
- ↑ فلاح زاده، محمد حسین (۱۳۹۲). کتاب. نشر هاجر.