کاربر:M.s.l/صفحه تمرین

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
[۱]

شخصیت حقوقی زن در اسلام

وجود تفاوت در انسان ها نشانه امتياز و يا حقارت نیست; بلكه بيانگر انتظارات مختلف می باشد. به دنبال مد نظر قرار دادن تفاوت های طبیعی زن و مرد، تفاوت های حقوقی مشخص میشوند. تفاوت ها نيز به سه دسته تقسیم می‌شوند:

  1. تفاوت هايي كه صرفاً موجب شناسايي افراد می شوند.
  2. تفاوت هايي كه زمينه ساز سامان يافتن زندگی اجتماعی هستند
  3. تفاوت در كارآمدی

هر كدام از تفاوت های ذکر شده می توانند منشأ وضع قوانين مناسبي شوند، و یا حتی مي توانند محدوديت هايي را به دنبال داشته باشند.

اینک به بررسی برخی از تفاوت ها و علت آن از نظر اسلام می پردازیم:

تفاوت در دیه

اگر ديه را جبران خسارت تفسیر کنیم نه يك مسئله ارزشي، شاید اين سخن كه گفته مي شود بهاي زن نصف ارزش مرد است معنا و مفهوم نداشته باشد.متأسفانه بر اساس يك تصور غلط برخي اين گونه نتيجه گرفته‌اند كه پس كشتن زن بر كشتن مرد ارجحيت دارد. پس تفاوت در ديه مجوزي براي قتل زن نیست.اصولا ديه را بايد در راستاي جبران خسارت در نظر گرفت كه سود آن عملا به زن مي رسد. ميزان ديه نيز بر اساس ميزان مسئوليت و ميزان انتظارات از دو جنس زن و مرد تعیین مي گردد.

يادآوري اين نكته نيز مفيد است كه شايد در برخي از موارد، تفاوت در ديه به احكام حكومتي مرتبط شود كه در اين صورت، وجود شرايط زماني و مكاني در تعديل برخي از مصاديق اختلاف در ديه مي تواند مؤثر واقع شود.

تفاوت درپوشش

اين تفاوت به جهت محدوديت و تحقير زنان نیست بلکه، بايد گفت: اين تفاوت ناظر به مصونيت است كه هم در بُعد مسائل فردي و هم در بُعد مسائل اجتماعي به شدت به مسئله عفت عمومي كمك مي كند.

تفاوت در حوزه اشتغال و تصدي مشاغل عمومي

از نگاه اسلام، برخي از مشاغل بر اساس انتظارات خاص از زن و مرد تعريف مي شوند. به عنوان مثال، مرجعيت بر اساس انتظار خاص از مردان مصداق پيدا مي كند. برپایه ی شریعت اسلام ، حضور در صحنه هاي اجتماعي و پوشيدن لباس رزم و جنگيدن جزء انتظارات مردانه است. بر اساس اين انتظار، موضوع مرجعيت را كه مطابق با انتظار است تعريف شده است. مسئله امامت جمعه يا امامت جماعت دست كم براي مردان، و يا قضاوت در همين زمينه قابل قبول است. از اين رو، هيچ كدام از موارد مزبور نمي تواند مصداق تبعيض بین زنان و مردان باشد، بلكه مصداق اختلاف در انتظارات است.[۲]

منابع

  1. خبر گزاری مهر (۶ دی ۱۴۰۲). «خبرگزاری مهر». خبرگزاری مهر. دریافت‌شده در ۲۹ مهر ۱۴۰۴.
  2. موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره). نشریه معرفت. ج. ۹۳. ص. ۱۱.