آیه ۲ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا، ابرابزار، اصلاح نشانی وب) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲ سوره بقره'''، دومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] | '''آیه ۲ سوره بقره'''، دومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. برای این آیه نسخی گزارش نشده است. محتوای آیه شامل بیان هدایتگری قرآن برای متقین (پرهیزکاران) است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، محتوای آیه را پس از حروف مقطعه در آیه قبل، در بیان عظمت قرآن گزارش | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، محتوای آیه را پس از حروف مقطعه در آیه قبل، در بیان عظمت قرآن گزارش میکند. به عقیده او، منظور از نبود هیچگونه شک و تردید در قرآن، گواهی متن قرآن بر حقانیت خودش است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۵|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره بقره]]، دومین سوره [[قرآن]] است که به خاطر دربرداشتن داستان [[گاو بنیاسرائیل]]، به نام بقره شناخته | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره بقره]]، دومین سوره [[قرآن]] است که به خاطر دربرداشتن داستان [[گاو بنیاسرائیل]]، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این سوره اولین سورهایست که با [[حروف مقطعه]] شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] است که پس از [[سوره مطففین]] و پیش از [[سوره انفال]] نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از [[سوره حمد]] و قبل از [[سوره آلعمران]] قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در [[مدینه]] نازل شدهاند، بجز [[آیه ۲۸۱ سوره بقره|آیه ۲۸۱]] سوره که در ماجرای [[حجةالوداع]] نازل شده است. وجود ۲۶ [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] در این سوره گزارش شده است.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۹۹|ف=سوره بقره}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۲ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره بقره، دومین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. برای این آیه نسخی گزارش نشده است. محتوای آیه شامل بیان هدایتگری قرآن برای متقین (پرهیزکاران) است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این کتابی است که هیچ شکی در آن نیست و راهنمای پرهیزگاران است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«این کتابی است که شک در آن روا نیست [که] راهنمای پرهیزگاران است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه، محتوای آیه را پس از حروف مقطعه در آیه قبل، در بیان عظمت قرآن گزارش میکند. به عقیده او، منظور از نبود هیچگونه شک و تردید در قرآن، گواهی متن قرآن بر حقانیت خودش است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲: ۲۵۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۶۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۶۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
