سوره طارق

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سورهٔ قرآن
طارق
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول۳۶
جزء۳۰
شمار آیه‌ها۱۷
شمار واژه‌ها۶۱
شمار حرف‌ها۲۳۹، ۲۴۵ یا ۲۵۴
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
بروج
أعلی

سوره طارق در ترتیب مصحف کنونی هشتاد و ششمین سوره قرآن است و ۱۷ آیه دارد. این سوره پس از سوره بلد و پیش از سوره قمر نازل شده و در ترتیب نزول سی و ششمین سوره است. بنا به سیاق آیاتش از سوره‌های مکی محسوب می‌شود. از سوره‌های مفصل قرآن است و پانزدهمین سوره‌ای است که با سوگند آغاز می‌شود. هیچ آیه مدنی ندارد و بنابه نظر برخی از مفسران، آیه ۱۷ این سوره منسوخ شده است.

نامگذاری

«طارق» تنها نام مشهور این سوره می‌باشد که به معنای کوبنده و شکننده است و در اینجا منظور ماه یا ستارگانی است که با نورشان تاریکی‌ها را می‌شکافند. علت نامگذاری سوره این است که در اولین آیه آن به «طارق» سوگند یاد شده است.[۱]

محتوا وساختار

سوره طارق دارای ۱۷ آیه، ۶۱ کلمه و ۲۳۹، ۲۴۵ یا ۲۵۴ حرف است که مانند بسیاری از سوره‌های جزء سی، با سوگند شروع می‌شود و از این جهت پانزدهمین سوره به‌شمار می‌آید. بنابه گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، موضوع محوری سوره طارق، «معاد» است و خداوند با بیان قدرت خود و اشاره گذرا به خلقت انسان‌ها، آنان را نسبت به مسئله «معاد» انذار و هشدار می‌دهد. برملاشدن اسرار پنهانی انسان‌ها در قیامت، تذکر به عظمت و بزرگی قرآن و دستور به مهلت دادن به کافران، از دیگر موضوعات مطرح شده در سوره طارق می‌باشد. هیچ‌کدام از آیات سوره، مدنی نیستند و تنها آیه منسوخ آن به عقیده برخی مفسران، آیه «فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا» است که با آیه سیف نسخ شده است.[۲]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طارق، هشتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بلد و پیش از سوره قمر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره طارق». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.