ابن‌اثیر جزری

عزالدین بن اثیر
متولد	۱۱ مه ۱۱۶۰م/ ۴ جمادی‌الاولی ۵۵۵ق جزیره ابن عمر
وفات	مه ۱۲۳۳م / شعبان ۶۳۰ق موصل
حرفه	محدث و تاریخ‌نگار
سبک	در ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی»
خویشاوندان	برادرانش مجدالدین مبارک و ضیاءالدین نصرالله

ابن‌اثیر جزری با نام اصلی علی بن ابوالکرم محمد، ملقب به عزالدین، از عالمان برجستهٔ شافعی در حدیث، تاریخ، انساب و ادب بود. وی به سال ۵۵۵ ه‍.ق در جزیرهٔ ابن‌عمر از مضافات موصل متولد شد و در علوم تاریخ و سیر و وقایع شهرت یافت. از آثار او می‌توان به «اسدالغابة»، «کامل التواریخ» و «اللباب فی معرفهٔ الانساب» اشاره کرد.

زندگی

علی بن ابوالکرم محمد (ملقب به عزالدین و مکنی به ابن‌الاثیر) در سال ۵۵۵ ه‍.ق در جزیرهٔ ابن‌عمر — از مضافات موصل — به دنیا آمد و تحصیلات خود را نزد استادان زمان خود به پایان رساند. او در عصر خویش به عنوان یکی از مشاهیر محدثان و مورخان شناخته می‌شد و در مباحث تاریخ، انساب و سیر و وقایع تخصص یافت.

آثار

ابن‌الاثیر آثار متعددی در حوزهٔ حدیث، تاریخ و ادبیات تصنیف کرد. از مهم‌ترین تألیفات منقول در منابع عبارت‌اند از: «اسدالغابة فی معرفهٔ الصحابة» (شرح حال حدود هفت‌هزار و پانصد صحابی)، «تاریخ اتابکان موصل»، «تحفة العجائب و طرفة الغرائب»، «الجامع الکبیر فی علم البیان»، «کامل التواریخ» و «اللباب فی معرفهٔ الانساب». این آثارد در منابعِ مربوط به تاریخ و انساب مورد استناد قرار گرفته‌اند.

ابن‌الاثیر در زمان خود به سبب تألیفات گسترده و پژوهش‌هایش در تاریخ و انساب شناخته شد و آثار او در میان محققانِ مراکز مختلف به کار رفته است. (در منابع اصلی اطلاعات بیشتر دربارهٔ نسخه‌ها و گسترهٔ نفوذ آثار او آمده است).

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «جزری، علی بن ابوالکرم». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.