آیه ۱۲۸ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
(ابرابزار) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۲۸ سوره آلعمران''' صد و بیست و هشتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. این آیه به جهت دلداری [[محمد|پیامبر اسلام]] نازل شده که نسبت به آینده [[مشرک|مشرکان]] بیمناک و نگران بوده است. بحثهای فراوانی دربارهٔ [[تفسیر قرآن|تفسیر]] آیه در میان مفسران وجود دارد. با توجه به آیه قبلی و در مجموع این دو آیه، چهار سرانجام برای مشرکان بیان میشود: از بین رفتن بخشی از لشکر آنان، بازگشتشان از جنگ به دلیل کمبود نفرات، بخشش و پذیرش توبه آنان در صورت پشیمانی و کیفر به خاطر ستمکاریهایشان. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۳۵۵|ج=۸}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۲|ج=۴}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۶۶}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۶۶}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه به جهت دلداری پیامبر اسلام نازل شده که نسبت به آینده مشرکان بیمناک و نگران بوده است. به گزارش وی، بحثهای فراوانی دربارهٔ تفسیر آیه در میان مفسران وجود دارد. از جمله اینکه: بنابر عبارت «أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ» و عطف به جمله «او یکبتهم»؛ آیه مورد بحث، ادامه آیه قبل به حساب میآید و در مجموع دو آیه چهار سرانجام برای مشرکان بیان میشود: از بین رفتن بخشی از لشکر آنان، بازگشتشان از جنگ به دلیل کمبود نفرات، بخشش و پذیرش توبه آنان در صورت پشیمانی و کیفر به خاطر ستمکاریهایشان.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۱–۸۲|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره آلعمران]] سومین [[سوره]] پس از [[سوره بقره]] و پیش از [[سوره نساء]] است که در آن به خاطر گزارش ماجرای [[آلعمران|خاندان عمران]]، پدر [[مریم مقدس]]، به این نام شهرت یافته است. این سوره را [[مکی و مدنی|مدنی]] گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در [[مدینه]] نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از [[سوره انفال]] و پیش از [[سوره احزاب]] به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با [[حروف مقطعه]] شروع میشود و به نقلی، پنج آیه [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] دارد.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۹|ف=سوره آلعمران}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آلعمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۲۸ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲۸ سوره آلعمران صد و بیست و هشتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. این آیه به جهت دلداری پیامبر اسلام نازل شده که نسبت به آینده مشرکان بیمناک و نگران بوده است. بحثهای فراوانی دربارهٔ تفسیر آیه در میان مفسران وجود دارد. با توجه به آیه قبلی و در مجموع این دو آیه، چهار سرانجام برای مشرکان بیان میشود: از بین رفتن بخشی از لشکر آنان، بازگشتشان از جنگ به دلیل کمبود نفرات، بخشش و پذیرش توبه آنان در صورت پشیمانی و کیفر به خاطر ستمکاریهایشان.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«هیچ کاری در دست تو نیست، (خدا) یا توبه آنها را میپذیرد و یا آنها را عذاب میدهد، زیرا آنان ستمکارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اختیار این کار با تو نیست، چه [خداوند] از آنان درگذرد، چه عذابشان کند، چرا که ستمکارند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه به جهت دلداری پیامبر اسلام نازل شده که نسبت به آینده مشرکان بیمناک و نگران بوده است. به گزارش وی، بحثهای فراوانی دربارهٔ تفسیر آیه در میان مفسران وجود دارد. از جمله اینکه: بنابر عبارت «أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ» و عطف به جمله «او یکبتهم»؛ آیه مورد بحث، ادامه آیه قبل به حساب میآید و در مجموع دو آیه چهار سرانجام برای مشرکان بیان میشود: از بین رفتن بخشی از لشکر آنان، بازگشتشان از جنگ به دلیل کمبود نفرات، بخشش و پذیرش توبه آنان در صورت پشیمانی و کیفر به خاطر ستمکاریهایشان.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۵۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۸۱–۸۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
