آیه ۳۱ سوره نازعات: تفاوت میان نسخهها
(+رده:آیههای با موضوع زمین، +رده:آیههای با موضوع گیاهان، +رده:آیههای با موضوع خوراکیها (هاتکت)) |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع زمین]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع گیاهان]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع خوراکیها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نازعات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۶ | ||||
| شماره آیه | ۳۱ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۱ سوره نازعات سی و یکمین آیه از هفتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه پس از گسترش زمین به دو نعمت دیگر یعنی آب و گیاه اشاره میشود. تعبیر «اخرج منها» نشاندهنده این است که آب در لابلای قشر نفوذ پذیر زمین پنهان بوده، سپس به صورت چشمهها و نهرها جاری شده و حتی دریا و دریاچهها را تشکیل داده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«از (زمین) آب آن و چراگاهش را بیرون آورد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«از آن آب و چراگاه بیرون آورد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه پس از گسترش زمین به دو نعمت دیگر یعنی آب و گیاه اشاره میشود. تعبیر «اخرج منها» نشاندهنده این است که آب در لابلای قشر نفوذ پذیر زمین پنهان بوده، سپس به صورت چشمهها و نهرها جاری شده و حتی دریا و دریاچهها را تشکیل داده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نازعات، هفتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نبأ و پیش از سوره انفطار نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۴۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۸۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۱۰۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نازعات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
