بدون تصویر

آیه ۲ سوره حجرات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۲ سوره حجرات''' دومین [[آیه]] از چهل و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۲ سوره حجرات''' دومین [[آیه]] از چهل و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به [[مسلمانان]] دستور داده می‌شود که در مقابل [[پیامبر اسلام]] از سر و صدا کردن بپرهیزند و در نزد او رعایت [[ادب]] نمایند. بنابر متن آیه در صورت عدم رعایت این موارد، اعمال مسلمانان مورد [[حبط]] و نابودی قرار می‌گیرد.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در این آیه به مسلمانان تأکید و فرمان داده می‌شود برای اینکه اعمال‌شان حبط و نابود نگردد، از بلند کردن صدای خود در حضور پیامبر اسلام اجتناب کنند و با سر و صدا و فریاد زدن در پیش پیامبر نسبت به او بی‌ادبی روا ندارند. به گزارش مکارم، دومین دستور [[اخلاقی]] این سوره، براساس متن آیه چنین آمده است: «ای کسانی که [[ایمان]] آورده‌اید! صدای خود را فراتر از صدای پیامبر نکنید و در برابر او بلند سخن نگویید و داد و فریاد نزنید، آن گونه که بعضی از شما در برابر بعضی می‌کنند؛ مبادا اعمال شما حبط و نابود گردد، در حالیکه نمی‌دانید.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۷–۳۹|ج=۲۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۴

آیه ۲ سوره حجرات
مشخصات قرآنی
نام سورهحجرات
تعداد آیات سوره۱۸
شماره آیه۲
شماره جزء۲۶
شماره حزب۱۰۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲ سوره حجرات دومین آیه از چهل و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به مسلمانان دستور داده می‌شود که در مقابل پیامبر اسلام از سر و صدا کردن بپرهیزند و در نزد او رعایت ادب نمایند. بنابر متن آیه در صورت عدم رعایت این موارد، اعمال مسلمانان مورد حبط و نابودی قرار می‌گیرد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ آیهٔ ۲ از سورهٔ ۴۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! صدای خود را از صدای پیامبر بلند مکنید و هم‌چنان که با یک‌دیگر سخن می‌گویید با او به آواز بلند سخن نگویید تا دانسته اعمالتان بی‌اجر و ضایع نشود»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«ای کسانی که ایمان آورده‌اید صداهایتان را از صدای پیامبر بلندتر مسازید، و در سخن با او، مانند بلند حرف زدنتان با همدیگر، بلند حرف مزنید مبادا که اعمالتان تباه شود و آگاه نباشید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در این آیه به مسلمانان تأکید و فرمان داده می‌شود برای اینکه اعمال‌شان حبط و نابود نگردد، از بلند کردن صدای خود در حضور پیامبر اسلام اجتناب کنند و با سر و صدا و فریاد زدن در پیش پیامبر نسبت به او بی‌ادبی روا ندارند. به گزارش مکارم، دومین دستور اخلاقی این سوره، براساس متن آیه چنین آمده است: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! صدای خود را فراتر از صدای پیامبر نکنید و در برابر او بلند سخن نگویید و داد و فریاد نزنید، آن گونه که بعضی از شما در برابر بعضی می‌کنند؛ مبادا اعمال شما حبط و نابود گردد، در حالیکه نمی‌دانید.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حجرات، چهل و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مجادله و پیش از سوره تحریم نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۳) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.