آیه ۳ سوره حجرات
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حجرات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره حجرات سومین آیه از چهل و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه پاداش کسانی که در برابر پیامبر اسلام ادب را رعایت میکنند، بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَىٰ ۚ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بیگمان کسانیکه صدای خود را نزد پیغمبر خدا پایین میآورند، آنان کسانیند که خداوند دلهایشان را برای پرهیزگاری پاکیزه و ناب داشته است، آنان آمرزش و پاداشی بزرگ دارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بیگمان کسانی که صداهایشان را نزد پیامبر خدا [آهسته و] پوشیده میدارند، اینانند که خداوند دلهایشان را برای تقوا پالوده است، ایشان را آمرزش و پاداشی بزرگ است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه برای تأکید بیشتر بر دو آیه قبل است که در آن دو آیه دستور به رعایت آداب محضر پیامبر اسلام آمده بود. بنابر متن این آیه، آنهایی که صدای خود را در پیش پیامبر کوتاه میکنند؛ کسانی هستند که خداوند دلهایشان را برای تقوا خالص کرده و برای آنها آمرزش و پاداش بزرگی آماده کرده است. در لغت «امتحن» (از ماده امتحان) در اصل به معنای ذوب کردن طلا و گرفتن ناخالصی آن است که بعدها در معنای آزمایش بهکار رفته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
مبه گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حجرات، چهل و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مجادله و پیش از سوره تحریم نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۳) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۹۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۴۵۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۳۹–۴۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حجرات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
