آیه ۶ سوره حجرات: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶ سوره حجرات''' ششمین [[آیه]] از چهل و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶ سوره حجرات''' ششمین [[آیه]] از چهل و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. موضوع این آیه دستور به تحقیق نمودن دربارهٔ خبری است که فرد [[فاسق]] و [[گناه|گناهکاری]] آن را بیان کرده باشد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به [[مسلمانان]] فرمان داده شده است که اگر شخص فاسقی خبری را داد، بدون تحقیق نپذیرند و [[پیامبر اسلام]] را در پذیرش آن تحت فشار قرار ندهند. بنابر متن آیه، [[قرآن]] در اینجا چنین بیان میکند: «ای کسانی که [[ایمان]] آوردهاید اگر شخص فاسقی خبری برای شما بیاورد دربارهٔ آن تحقیق کنید، مبادا در صورت عمل کردن بدون تحقیق به گروهی از روی نادانی آسیب برسانید و از کرده خود پشیمان شوید. به باور مکارم، این آیه از آیات محکمی است که دلالت بر «[[حجیت خبر واحد]]» حتی در «موضوعات» دارد و معیار در همه جا اعتماد به خود «خبر» است، هر چند عدالت و صداقت [[روایت|راوی]] آن غالباً وسیلهای است برای این اعتماد؛ اما یک قانون کلی نیست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۵۴–۱۵۸|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حجرات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره حجرات ششمین آیه از چهل و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. موضوع این آیه دستور به تحقیق نمودن دربارهٔ خبری است که فرد فاسق و گناهکاری آن را بیان کرده باشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای کسانیکه ایمان آوردهاید! اگر فاسقی برایتان آورد دربارة آن تحقیق کنید که (مبادا) از روی نادانی به گروهی زیان رسانید و آنگاه بر آنچه مرتکب شدهاید پشیمان شوید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای مؤمنان اگر فرد فاسقی خبری برایتان آورد، [در آن] بررسی کنید مبادا نادانسته به قومی زیان رسانید، آنگاه به خاطر کاری که کردهاید پشیمان شوید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به مسلمانان فرمان داده شده است که اگر شخص فاسقی خبری را داد، بدون تحقیق نپذیرند و پیامبر اسلام را در پذیرش آن تحت فشار قرار ندهند. بنابر متن آیه، قرآن در اینجا چنین بیان میکند: «ای کسانی که ایمان آوردهاید اگر شخص فاسقی خبری برای شما بیاورد دربارهٔ آن تحقیق کنید، مبادا در صورت عمل کردن بدون تحقیق به گروهی از روی نادانی آسیب برسانید و از کرده خود پشیمان شوید. به باور مکارم، این آیه از آیات محکمی است که دلالت بر «حجیت خبر واحد» حتی در «موضوعات» دارد و معیار در همه جا اعتماد به خود «خبر» است، هر چند عدالت و صداقت راوی آن غالباً وسیلهای است برای این اعتماد؛ اما یک قانون کلی نیست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حجرات، چهل و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مجادله و پیش از سوره تحریم نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۳) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۹۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۴۵۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۱۵۴–۱۵۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حجرات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
