آیه ۱۹۱ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹۱ سوره آلعمران''' صد و نود و یکمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۹۱ سوره آلعمران''' صد و نود و یکمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. این آیه و آیات بعدی، حالات و سخنان صاحبان خرد و اندیشه است که با نگریستن به عالم هستی و آفرینش آنها با [[الله|پروردگارشان]] مناجات میکنند. یاد خدا و تفکر در خلقت عالم از نکات مهم آیه هستند که در اینجا به آنها تأکید شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه و آیات بعدی، حالات و سخنان صاحبان خرد و اندیشه است که با نگریستن به عالم هستی و آفرینش آنها با پروردگارشان مناجات میکنند. یاد خدا و تفکر در خلقت عالم از نکات مهم آیه هستند که در اینجا به آنها تأکید شده است. بیهوده نبودن خلقت عالم و درخواست ایمنی از آتش [[جهنم]] مطالبی هستند که خردمندان در مناجاتشان مطرح کردهاند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۵–۲۱۶|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آلعمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۹۱ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹۱ سوره آلعمران صد و نود و یکمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. این آیه و آیات بعدی، حالات و سخنان صاحبان خرد و اندیشه است که با نگریستن به عالم هستی و آفرینش آنها با پروردگارشان مناجات میکنند. یاد خدا و تفکر در خلقت عالم از نکات مهم آیه هستند که در اینجا به آنها تأکید شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آن کسانیکه ایستاده و نشسته و بر پهلوهایشان افتاده خداوند را یاد میکنند، و در آفرینش آسمانها و زمین میاندیشند، پروردگارا! این را بیهوده نیافریدهای، پس ما ار از عذاب آتش نجات بده»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسانی که خداوند را [در همه احوال] ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده، یاد میکنند و در آفرینش آسمانها و زمین میاندیشند که پروردگارا این را بیهوده نیافریدهای، پاکا که تویی، ما را از عذاب آتش دوزخ در امان بدار»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه و آیات بعدی، حالات و سخنان صاحبان خرد و اندیشه است که با نگریستن به عالم هستی و آفرینش آنها با پروردگارشان مناجات میکنند. یاد خدا و تفکر در خلقت عالم از نکات مهم آیه هستند که در اینجا به آنها تأکید شده است. بیهوده نبودن خلقت عالم و درخواست ایمنی از آتش جهنم مطالبی هستند که خردمندان در مناجاتشان مطرح کردهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۵۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۱۳۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۱۵–۲۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
