آیه ۷ سوره فتح: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷ سوره فتح''' هفتمین [[آیه]] از چهل و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به عظمت قدرت [[خدا|خداوند]] در عالم هستی است. | '''آیه ۷ سوره فتح''' هفتمین [[آیه]] از چهل و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به عظمت قدرت [[خدا|خداوند]] در عالم هستی است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در اینجا بار دیگر بر قدرت بیپایان خداوند تأکید دارد و چنین میگوید: «لشکریان آسمانها و زمین از آن خداست و خداوند [[عزیز|شکست ناپذیر]] و [[حکیم (اسماء الحسنی)|حکیم]] است.» به گزارش مکارم، منظور از جنود آسمان و زمین معنای وسیعی را شامل میشود که هم لشکریان [[فرشتگان]] را دربرمیگیرد و هم لشکریانی همچون صاعقه، زلزلهها، طوفانها، سیلابها، امواج و نیروهای نامرئی دیگری که ما از آن آگاهی نداریم و همه اینها سر بر فرمان خداوند دارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در اینجا بار دیگر بر قدرت بیپایان خداوند تأکید دارد و چنین میگوید: «لشکریان آسمانها و زمین از آن خداست و خداوند [[عزیز|شکست ناپذیر]] و [[حکیم (اسماء الحسنی)|حکیم]] است.» به گزارش مکارم، منظور از جنود آسمان و زمین معنای وسیعی را شامل میشود که هم لشکریان [[فرشتگان]] را دربرمیگیرد و هم لشکریانی همچون صاعقه، زلزلهها، طوفانها، سیلابها، امواج و نیروهای نامرئی دیگری که ما از آن آگاهی نداریم و همه اینها سر بر فرمان خداوند دارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵–۳۶|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فتح | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره فتح هفتمین آیه از چهل و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به عظمت قدرت خداوند در عالم هستی است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و لشکرهای آسمان و زمین از آن خداوند میباشد و خداوند پیروزمند فرزانه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و سپاههای آسمان و زمین خداوند راست، و خداوند پیروزمند فرزانه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در اینجا بار دیگر بر قدرت بیپایان خداوند تأکید دارد و چنین میگوید: «لشکریان آسمانها و زمین از آن خداست و خداوند شکست ناپذیر و حکیم است.» به گزارش مکارم، منظور از جنود آسمان و زمین معنای وسیعی را شامل میشود که هم لشکریان فرشتگان را دربرمیگیرد و هم لشکریانی همچون صاعقه، زلزلهها، طوفانها، سیلابها، امواج و نیروهای نامرئی دیگری که ما از آن آگاهی نداریم و همه اینها سر بر فرمان خداوند دارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فتح، چهل و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و یازدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جمعه و پیش از سوره مائده نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره فتح، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۷۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۷۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۳۵–۳۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فتح»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
