آیه ۵۹ سوره ذاریات: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۹ سوره ذاریات''' پنجاه و نهمین [[آیه]] از پنجاه و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه اقوامی که از هدف اصلی خلقت منحرف شدهاند به واسطه [[گناه|گناهان]] و [[شرک]]، در [[عذاب]] الهی با هم سهیم | '''آیه ۵۹ سوره ذاریات''' پنجاه و نهمین [[آیه]] از پنجاه و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه اقوامی که از هدف اصلی خلقت منحرف شدهاند به واسطه [[گناه|گناهان]] و [[شرک]]، در [[عذاب]] الهی با هم سهیم هستند؛ لذا نباید درآمدن عذاب عجله کنند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه و آیه بعد، در واقع یک نتیجهگیری از آیات دیگر این سوره است. [[قرآن]] در اینجا میگوید: «اکنون که معلوم شد این اقوام [[مشرک]] و [[گناه|گناهکار]] از هدف اصلی خلقت منحرف شدهاند؛ باید بدانند که آنها نیز سهم بزرگی از عذاب الهی دارند، همچون سهم اقوام گذشته | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه و آیه بعد، در واقع یک نتیجهگیری از آیات دیگر این سوره است. [[قرآن]] در اینجا میگوید: «اکنون که معلوم شد این اقوام [[مشرک]] و [[گناه|گناهکار]] از هدف اصلی خلقت منحرف شدهاند؛ باید بدانند که آنها نیز سهم بزرگی از عذاب الهی دارند، همچون سهم اقوام گذشته خودشان؛ بنابراین درآمدن عذاب عجله نکنند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹۹|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع عذاب]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع گناه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۴۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ذاریات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۰ | ||||
| شماره آیه | ۵۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۹ سوره ذاریات پنجاه و نهمین آیه از پنجاه و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه اقوامی که از هدف اصلی خلقت منحرف شدهاند به واسطه گناهان و شرک، در عذاب الهی با هم سهیم هستند؛ لذا نباید درآمدن عذاب عجله کنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«همانا کسانیکه ستم کردهاند بهرهای (از عذاب) همچون سهم یارانشان دارند پس نباید (کیفر را) به شتاب (از من) بطلبند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آری برای [این] ستمکاران هم نصیبی [از عذاب] همانند نصیب یارانشان است، نباید که به شتابش از من بطلبند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه و آیه بعد، در واقع یک نتیجهگیری از آیات دیگر این سوره است. قرآن در اینجا میگوید: «اکنون که معلوم شد این اقوام مشرک و گناهکار از هدف اصلی خلقت منحرف شدهاند؛ باید بدانند که آنها نیز سهم بزرگی از عذاب الهی دارند، همچون سهم اقوام گذشته خودشان؛ بنابراین درآمدن عذاب عجله نکنند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ذاریات، پنجاه و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره احقاف و پیش از سوره طور نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره ذاریات، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۹۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۷۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۳۹۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ذاریات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
