بدون تصویر

آیه ۱۲ سوره ذاریات

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۲ سوره ذاریات
مشخصات قرآنی
نام سورهذاریات
تعداد آیات سوره۶۰
شماره آیه۱۲
شماره جزء۲۶
شماره حزب۱۰۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۲ سوره ذاریات دوازدهمین آیه از پنجاه و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. یکی دیگر از بهانه‌جویی‌های خراصون (دروغ‌گویان) براساس متن آیه، پرسش‌های مکرر آن دربارهٔ زمان وقوع قیامت است. (آنها پیوسته دربارهٔ آن می‌پرسند: قیامت چه وقتی است و کی فرامی‌رسد؟)

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ آیهٔ ۱۲ از سورهٔ ۵۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«می‌پرسند روز جزا کی‌ خواهد بود؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«می‌پرسند که روز جزا چه وقت است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه به بهانه‌گیری‌ها و پرسش‌های «خراصون» اشاره دارد. آنها چنین هستند که پیوسته می‌پرسند: «روز قیامت چه وقتی است و کی خواهد آمد؟» به گزارش مکارم، «یسئلون» به صورت فعل مضارع دلیل بر این مطلب است که این سؤال مرتباً تکرار می‌شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ذاریات، پنجاه و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره احقاف و پیش از سوره طور نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره ذاریات، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.