اویس قرنی

أُوَیْس ٱلْقَرَنِیّ
نام پدر	عامر
زادگاه	قرن، استان عسیر
زاده	۵۹۴ پس از میلاد
قومیت	أزد، مردم عرب
کنیه	أَبُو عَمْروْ
شناخته به‌خاطر	پیروی از محمد و علی
درگذشته	۳ رجب ۳۶ هجری (دسامبر ۶۵۶ پس از میلاد)
مدفن	مقبره تاریخی رقه، سوریه دیگر مقبره‌های منسوب: پاکستان، عمان و ایران
مختصات	۱۷°۰۱′۱۱″N 54°۰۵′۲۳″E
دین	اسلام
تاثیر گذاشته بر	قدیس اویسیه سنت
مورد احترام	مسلمانان

اویس بن عامر مرادی قرنی از بزرگان تابعین بود که به زهد و تقوا شهرت داشت. او زندگی ساده‌ای داشت و با شتربانی در یمن، سرپرستی مادر پیر خود را نیز بر عهده داشت. پیامبر اسلام دربارهٔ اویس گفته بود که: «من بوی رحمان را از جانب یمن احساس می‌کنم» و او را از برترین تابعین معرفی کرد. اویس به شوق دیدار پیامبر به مدینه رفت، اما چون محمد در مدینه نبود، پس از رساندن سلام خود، بدون دیدار، به یمن بازگشت. پس از بازگشت محمد، او گفت که: «این نور اویس است که در خانه ما به هدیه گذاشته است.» اویس به دلیل تقوای بالا، مورد احترام عامه و خاصه بود و در جنگ جمل در کنار علی بن ابی‌طالب جنگید. در جنگ صفین نیز حضور داشت و در همان‌جا کشته شد. گفته شده است که مردی از اهل شام، پس از شنیدن حدیثی از پیامبر دربارهٔ اویس، در جنگ صفین به سوی لشکر علی بن ابی‌طالب پیوست. اویس قرنی به بی‌اعتنایی به دنیا و اخلاص در ایمان معروف بود و گفته می‌شود که می‌گفت: «چگونه باشد حال کسی که چون صبح کند، نداند تا شب زنده است و چون شب کند، نداند تا صبح زنده خواهد ماند.»

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اویس». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.