بدون تصویر

آیه ۲۹ سوره طور: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴۲: خط ۴۲:


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع نعمت]]
[[رده:آیه‌های با موضوع هدایت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۱۹

آیه ۲۹ سوره طور
مشخصات قرآنی
نام سورهطور
تعداد آیات سوره۴۹
شماره آیه۲۹
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۹ سوره طور بیست و نهمین آیه از پنجاه و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به تهمت‌ها و نسبت‌های ناروایی که به پیامبر اسلام توسط مشرکان مکه و قریش زده می‌شد؛ اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ آیهٔ ۲۹ از سورهٔ ۵۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس پند و اندرز بده که تو به فضل پروردگارت کاهن و دیوانه نیستی»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پس پند ده که تو به نعمت پروردگارت نه کاهنی و نه دیوانه‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه نتیجه‌گیری از مباحث آیات قبل را بیان می‌کند و به پیامبر اسلام می‌گوید: «حال چنین است یادآوری کن و تذکر بده.» سپس در ادامه آیه به تهمت‌هایی که مشرکان به پیامبر اسلام می‌زدند؛ اشاره شده است. آنها به محمد «کاهن» و «مجنون» می‌گفتند و مردم را از اطراف پیامبر دور می‌کردند. به گزارش مکارم، «کاهن» به کسی گفته می‌شود که خبر از اسرار غیبی می‌داد و غالبا مدعی ارتباط با جنیان بودند. مکارم معتقد است که قریش برای تهمت زدن به پیامبر از دو صفت متضاد با هم استفاده می‌کردند و توجهی هم به این مطلب نداشتند. لذا جمع این دو نسبت ناروا در این آیه ممکن است اشاره به این پراکنده‌گویی آنها باشد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طور، پنجاه و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره سجده و پیش از سوره ملک نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره طور، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.