آیه ۴۴ سوره طور
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۹ | ||||
| شماره آیه | ۴۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۴ سوره طور چهل و چهارمین آیه از پنجاه و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به درجه بالای لجاجت و تعصب مشرکان اشاره شده و در این باره قرآن با یک مثال آن را بیان کرده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اگر پارهای از آسمان افتاده ببینند میگویند: ابرای انباشته است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون پارهای از آسمان را افتاده بینند، گویند ابری متراکم [و نعمت] است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در توصیف مشرکان لجوج چنین میگوید: «آنها چنان لجوجند که اگر با چشم خود ببینند قطعهای از سنگهای آسمانی به عنوان عذاب الهی سقوط میکند؛ میگویند این سنگ نیست؛ ابر متراکمی است که بر زمین فرو میریزد.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طور، پنجاه و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره سجده و پیش از سوره ملک نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره طور، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۲۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۴۶۳-۴۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
