آیه ۴۰ سوره طور
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۹ | ||||
| شماره آیه | ۴۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۰ سوره طور چهلمین آیه از پنجاه و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به پیامبر اسلام گفته شده است: «آیا تو از مشرکان در برابر دعوتت درخواست مزد و اجری داشتهای که برای آنها سنگین و گران آمده است؟!» این جمله به این منظور بیان شده که این امر میتواند یکی از اموری باشد که مشرکان آن را بهانه قرار دهند و پیامبر و خدا را انکار کنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«یا اینکه تو از آنان مزدی میخواهی که آنان از تاوان آن گرانبارند؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا مگر از ایشان مزدی میطلبی، و ایشان از تاوانی گرانبارند؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در این آیه به بهانه جویی دیگر مشرکان اشاره دارد و خطاب به پیامبر اسلام چنین میگوید: «آیا تو از آنان اجر و پاداشی را مطالبه میکنی که برای آنها بار گران و سنگینی میباشد؟!» به گزارش مکارم، «مغرم» (از ماده غرم) به معنای زیانی است که بدون جهت دامن انسان را میگیرد و باعث دردسر اوست. «مثقل» نیز (از ماده اثقال) به معنای تحمل مشقت و بار گران است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طور، پنجاه و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره سجده و پیش از سوره ملک نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره طور، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۱۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.