آیه ۲ سوره محمد: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲ سوره محمد''' دومین [[آیه]] از چهل و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲ سوره محمد''' دومین [[آیه]] از چهل و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در آیه به توصیف و وضعیت [[مؤمنان]] پرداخته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه موردبحث به توصیف مؤمنان اشاره کرده و چنین میگوید: «و کسانی که [[ایمان]] آوردند و [[عمل صالح]] انجام دادند و به آنچه بر [[محمد]] نازل شده که [[حق]] است و از سوى [[پروردگار]] است نيز ايمان آوردند، خداوند [[گناهان|گناهانشان]] را مىبخشد و کارشان را در دنيا و [[آخرت]] اصلاح میکند.» به گزارش مکارم، آوردن ایمان به آنچه بر پیامبر اسلام نازل شده تأکیدی است بر برنامههای او و بیانگر این مطلب است که بدون ایمان به آنچه بر پیامبر نازل شده، هرگز ایمان به [[خدا]] تکمیل نمیشود. سپس برای اینکه بگوید ایمان به خدا به تنهایی کافی نیست آن را همراه با عمل صالح بیان کرده است. تعبيیر «من ربّهم» (از سوی پروردگارشان) تأكیدی است بر این واقعیت كه همیشه حق از سوی پروردگار است، از او سرچشمه میگیرد و به او بازمیگردد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹۳-۳۹۵|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۹ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | محمد | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۸ | ||||
| شماره آیه | ۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره محمد دومین آیه از چهل و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه به توصیف و وضعیت مؤمنان پرداخته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسانیکه ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و به آنچه که بر محمّد نازل شده است ایمان آوردند و آن هم حق است و از سوی پروردگارشان آمده است، (خداوند) گناهانشان را از آنان میزداید و حال و ووضعشان را سامان میدهد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، و به آنچه بر محمد فروفرستاده شده -که حق است و از جانب پروردگارشانباور داشتند، گناهانشان را زدود و کار و بار ایشان به صلاح آورد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه موردبحث به توصیف مؤمنان اشاره کرده و چنین میگوید: «و کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند و به آنچه بر محمد نازل شده که حق است و از سوى پروردگار است نيز ايمان آوردند، خداوند گناهانشان را مىبخشد و کارشان را در دنيا و آخرت اصلاح میکند.» به گزارش مکارم، آوردن ایمان به آنچه بر پیامبر اسلام نازل شده تأکیدی است بر برنامههای او و بیانگر این مطلب است که بدون ایمان به آنچه بر پیامبر نازل شده، هرگز ایمان به خدا تکمیل نمیشود. سپس برای اینکه بگوید ایمان به خدا به تنهایی کافی نیست آن را همراه با عمل صالح بیان کرده است. تعبيیر «من ربّهم» (از سوی پروردگارشان) تأكیدی است بر این واقعیت كه همیشه حق از سوی پروردگار است، از او سرچشمه میگیرد و به او بازمیگردد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره محمد، چهل و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حدید و پیش از سوره رعد نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره محمد، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۳۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۳۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۳۹۳-۳۹۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره محمد»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
