بدون تصویر

آیه ۳۶ سوره محمد

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۶ سوره محمد
مشخصات قرآنی
نام سورهمحمد
تعداد آیات سوره۳۸
شماره آیه۳۶
شماره جزء۲۶
شماره حزب۱۰۲
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۱ سوره محمد سی‌ و یکمین آیه از چهل و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به حقیقت دنیا و حیات دنیوی است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۚ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ آیهٔ ۳۶ از سورهٔ ۴۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بی‌گمان زندگی دنیا بازی و سرگرمی بیش نیست، و اگر ایمان بیاورید و پرهیزگاری کنید پاداش‌هایتان را به شما می‌دهد و دارایی شما را هم نمی‌نخواهد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«همانا زندگانی دنیا [مانند] بازیچه و سرگرمی است و اگر ایمان داشته باشید و پروا و پرهیز بورزید، پاداشهایتان را به شما می‌پردازد، و [همه‌] اموال شما را از شما نمی‌گیرد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن برای اینکه عامل بازدارنده مسلمانان از «جهاد» را مطرح کند؛ در این آیه به زندگی و حیات دنیا و حقیقت آن پرداخته و چنین می‌گوید: «زندگی دنیا تنها بازی و سرگرمی است و اگر ایمان آورید و تقوا پیشه کنید، خداوند پاداش‌های شما را به نحو کامل و شایسته می‌دهد و در برابر آن اموال شما را نمی‌طلبد.» بنابر گفته مکارم، «لعب» (بازی) به کارهایی گفته می‌شود که دارای یک نوع نظم خیالی برای رسیدن به یک هدف خیالی است و لهو (سرگرمی) به هر کاری گفته می‌شود که انسان را به خود مشغول داشته و از مسائل اصولی منحرف سازد. از نظر مکارم، منظور از «وَ لا یَسْئَلْکُمْ أَمْوالَکُمْ‌» این است که در برابر هدایت و پاداش، چیزی از اموال‌تان را طلب نمی‌کند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره محمد، چهل و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حدید و پیش از سوره رعد نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره محمد، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.