آیه ۳۰ سوره محمد
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | محمد | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۸ | ||||
| شماره آیه | ۳۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۰ سوره محمد سیامین آیه از چهل و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه به برخی از صفات و ویژگیهای منافقان در لحن گفتارهایشان اشاره شده که از دیدگاه قرآن وسیله شناسایی آنها میباشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَوْ نَشَاءُ لَأَرَيْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِيمَاهُمْ ۚ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اگر میخواستیم، آنانرا به تو نشان میدادیم آنگاه آنانرا به سیمایشان میشناختی، و مسلّماً آنانرا در اسلوب سخن گفتن میشناسی و خداوند اعمالتان را میداند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اگر بخواهیم آنان را به تو مینمایانیم، آنگاه ایشان را به سیمایشان میشناسی، و آنان را از آهنگ سخنشان میشناسی، و خداوند [ظاهر و باطن] اعمالتان را میداند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن خطاب به پیامبر اسلام درباره شناسایی منافقان به او چنین میگوید: «اگر بخواهیم آنها را به تو نشان میدهیم تا آنها را با قیافههایشان بشناسی. هر چند الان هم میتوانی از طرز سخنانشان آنها را بشناسی. خداوند اعمال همه شما را میداند.» به گزارش مکارم، راغب در مفردات میگوید: «لحن عبارت از این است که سخن را از قواعد و سنن خود منحرف سازند یا اعراب خلافی به آن دهند یا از صورت صراحت به کنایه و اشاره بکشانند.» از نظر مکارم، منظور در آیه مورد بحث، همان معنای سوم است. یعنی این منافقان بیماردل را از کنایهها و نیشها و تعبیرات موذیانه و منافقانهشان میتوان شناخت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره محمد، چهل و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حدید و پیش از سوره رعد نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره محمد، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۵۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۵۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۴۷۸-۴۸۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره محمد»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
