آیه ۲۲ سوره نور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲ سوره نور''' بیست و دومین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه دستور داده شده است که از تندرویها اجتناب شود و [[مؤمنان]] نسبت به خطاهای یکدیگر گذشت و بخشش داشته باشند. | '''آیه ۲۲ سوره نور''' بیست و دومین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه دستور داده شده است که از تندرویها اجتناب شود و [[مؤمنان]] نسبت به خطاهای یکدیگر گذشت و بخشش داشته باشند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه از تندرویها و سختگیریهای افراطی جلوگیری کرده و چنین میگوید: «آنهایی که دارای وسعت مالی هستند، نبایند سوگند یاد کنند که [[انفاق]] خود را نسبت به خویشان، مستمندان و [[مهاجرین|مهاجران]] در راه خدا قطع کنند.» و سپس برای تشویق افراد برای انجام کار خیر میگوید: «باید عفو و گذشت نمایند؛ آیا دوست نمیدارید که خداوند شما را بیامرزد که خداوند بخشنده و مهربان است.» به گفته مکارم، از تعبیر مهاجران معلوم میشود که گروهی از کسانیکه در مسئله [[افک]] فریب [[منافقان]] را خوردند، از مهاجران بودند و خداوند به خاطر سابقه آنها اجازه نداد که از [[جامعه اسلامی]] طرد شوند. در پایان آیه نیز به دو نام از [[اسماء الحسنی]] خداوند اشاره شده است: [[غفور]] و [[رحیم]].<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه از تندرویها و سختگیریهای افراطی جلوگیری کرده و چنین میگوید: «آنهایی که دارای وسعت مالی هستند، نبایند سوگند یاد کنند که [[انفاق]] خود را نسبت به خویشان، مستمندان و [[مهاجرین|مهاجران]] در راه خدا قطع کنند.» و سپس برای تشویق افراد برای انجام کار خیر میگوید: «باید عفو و گذشت نمایند؛ آیا دوست نمیدارید که خداوند شما را بیامرزد که خداوند بخشنده و مهربان است.» به گفته مکارم، از تعبیر مهاجران معلوم میشود که گروهی از کسانیکه در مسئله [[افک]] فریب [[منافقان]] را خوردند، از مهاجران بودند و خداوند به خاطر سابقه آنها اجازه نداد که از [[جامعه اسلامی]] طرد شوند. در پایان آیه نیز به دو نام از [[اسماء الحسنی]] خداوند اشاره شده است: [[غفور]] و [[رحیم]].<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۵–۴۱۶|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۴ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره نور بیست و دومین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه دستور داده شده است که از تندرویها اجتناب شود و مؤمنان نسبت به خطاهای یکدیگر گذشت و بخشش داشته باشند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَا يَأْتَلِ أُولُو الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَالسَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا ۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و كساني از شما كه اهل فضيلت و فراخي نعمتاند نبايد سوگند بخورند كه به خويشاوندان و بينوايان و مهاجران در راه خدا چيزي ندهند، و بايد كه ببخشند و گذشت نمايند مگر دوست نداريد كه خداوند شما را بيامرزد؟ و خداوند آمرزگار و مهربان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و متمکنان و توانگران شما نباید سوگند بخورند که به خویشاوندان و بینوایان و مهاجران [بیچیز] در راه خدا بخشش نکنند، و باید که عفو کنند و درگذرند، آیا دوست ندارید که خداوند از شما درگذرد؟ و خدا آمرزگار مهربان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه از تندرویها و سختگیریهای افراطی جلوگیری کرده و چنین میگوید: «آنهایی که دارای وسعت مالی هستند، نبایند سوگند یاد کنند که انفاق خود را نسبت به خویشان، مستمندان و مهاجران در راه خدا قطع کنند.» و سپس برای تشویق افراد برای انجام کار خیر میگوید: «باید عفو و گذشت نمایند؛ آیا دوست نمیدارید که خداوند شما را بیامرزد که خداوند بخشنده و مهربان است.» به گفته مکارم، از تعبیر مهاجران معلوم میشود که گروهی از کسانیکه در مسئله افک فریب منافقان را خوردند، از مهاجران بودند و خداوند به خاطر سابقه آنها اجازه نداد که از جامعه اسلامی طرد شوند. در پایان آیه نیز به دو نام از اسماء الحسنی خداوند اشاره شده است: غفور و رحیم.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۳۴۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۱۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۴۱۵–۴۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
