آیه ۴۳ سوره نور
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۴ | ||||
| شماره آیه | ۴۳ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۳ سوره نور چهل و سومین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه موردبحث، حرکت ابرها و به هم فشرده شدن آنها و بارش باران از نشانههای قدرت خداوند و از دلایل توحید شمرده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ جِبَالٍ فِيهَا مِنْ بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشَاءُ ۖ يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آيا نديدهاي كه خداوند ابري را روان میسازد، آنگاه اجزاي آن را به هم میآورد، سپس آنرا در هم میفشرد، آگاه میبيني كه باران از لابلاي آن بيرون میريزد و از (ابرهايِ مانند) كوه تگرگ فرود میآورد، آنگاه آن را به هر كس بخواهد میرساند و آن را از هر كس كه بخواهد باز میدارد نزديك است درخشش برقش ديدگان را از بين ببرد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا ندانستهای که خداوند ابرها را میراند، سپس بین آنها را پیوند میدهد، سپس درهم فشردهاش میکند، آنگاه باران درشت را میبینی که از لابلای آن بیرون میآید، و سپس از آسمان، از ابری که به کوه میماند تگرگ فرو میفرستد و به هر کس که بخواهد آن را میزند و از هر کس که بخواهد بر میگرداند، نزدیک است که درخشش برق آن، دیدگان را از بین ببرد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه نمونه دیگری از شگفتیهای جهان هستی را متذکر شده است. در ابتدای آیه حرکت ابرها به فرمان و قدرت خداوند، پیوند آنها با هم و متراکم شدنشان، و بارش دانههای باران که بر زمین میبارد توصیف شده و در ادامه به بارش دانههای تگرگ در کوههای زمین اشاره شده که آن را وسیله سود و زیان برای انسانها دانسته است. قرآن در انتهای آیه نیز به برقی که در برخورد ابرها با هم ایجاد میشود، اشاره کرده و آن را به عنوان یکی دیگر از آیات توحیدی میداند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۰۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۱۶۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۵۰۲–۵۰۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.