بدون تصویر

آیه ۳۲ سوره نور: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳۲ سوره نور''' سی‌ و دومین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. موضوع این آیه بیان مسئله [[ازدواج در اسلام|ازدواج]] برای جلوگیری از انحرافات جنسی است که قرآن دستور می‌دهد مردان و زنان، بردگان و کنیران صالح و بی‌همسر [[مسلمان]] را به همسری یکدیگر درآورید. در ادامه آیه [[خداوند]] وعده یاری در مسائل مالی زندگی را می‌دهد.
'''آیه ۳۲ سوره نور''' سی و دومین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. موضوع این آیه بیان مسئله [[ازدواج در اسلام|ازدواج]] برای جلوگیری از انحرافات جنسی است که قرآن دستور می‌دهد مردان و زنان، بردگان و کنیران صالح و بی‌همسر [[مسلمان]] را به همسری یکدیگر درآورید. در ادامه آیه [[خداوند]] وعده یاری در مسائل مالی زندگی را می‌دهد.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] برای مصون ماندن مسلمانان و [[جامعه اسلامی]] از آلودگی‌های جنسی، دستور به ازدواج داده است.  لذا در آیه می‌گوید: «مردان و زنان بی‌همسر را همسر دهید و همچنین غلامان و کنیزان صالح را به ازدواج یکدیگر درآورید.» در لغت «ایامی» (جمع ایم) در اصل به معنای زنی است که شوهر ندارد و سپس به مردی که همسر ندارد؛ نیز گفته شده است. تعبیر «انکحوا» مفهومش اینست که مقدمات ازدواج مجردان را فراهم سازید. در پایان آیه، به یکی از موانع و بهانه‌های ازدواج (فقر و نداشتن امکانات مالی) چنین پاسخ داده می‌شود: «از فقر و تنگ‌دستی نگران نباشید که خداوند آنها را از [[فضل]] خود بی‌نیاز می‌سازد و خداوند [[واسع]] و [[علیم]] است.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۵۶-۴۵۸|ج=۱۴}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] برای مصون ماندن مسلمانان و [[جامعه اسلامی]] از آلودگی‌های جنسی، دستور به ازدواج داده است؛ لذا در آیه می‌گوید: «مردان و زنان بی‌همسر را همسر دهید و همچنین غلامان و کنیزان صالح را به ازدواج یکدیگر درآورید.» در لغت «ایامی» (جمع ایم) در اصل به معنای زنی است که شوهر ندارد و سپس به مردی که همسر ندارد؛ نیز گفته شده است. تعبیر «انکحوا» مفهومش اینست که مقدمات ازدواج مجردان را فراهم سازید. در پایان آیه، به یکی از موانع و بهانه‌های ازدواج (فقر و نداشتن امکانات مالی) چنین پاسخ داده می‌شود: «از فقر و تنگ‌دستی نگران نباشید که خداوند آنها را از [[فضل]] خود بی‌نیاز می‌سازد و خداوند [[واسع]] و [[علیم]] است.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۵۶–۴۵۸|ج=۱۴}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۱

آیه ۳۲ سوره نور
مشخصات قرآنی
نام سورهنور
تعداد آیات سوره۶۴
شماره آیه۳۲
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۲ سوره نور سی و دومین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. موضوع این آیه بیان مسئله ازدواج برای جلوگیری از انحرافات جنسی است که قرآن دستور می‌دهد مردان و زنان، بردگان و کنیران صالح و بی‌همسر مسلمان را به همسری یکدیگر درآورید. در ادامه آیه خداوند وعده یاری در مسائل مالی زندگی را می‌دهد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَىٰ مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ ۚ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ آیهٔ ۳۲ از سورهٔ ۲۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و مردان و زنان بی‌همسر و بردگان و كنيزان خود را كه سزاوار (ازدواج هستند) به همسري (ديگران) در آوريد، اگر فقير و تنگدست باشند خداوند آنان را از فضل خويش دارا و بی‌نياز می‌گرداند و خداوند داراي خير فراوان، و آگاه است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و بی‌همسران خویش و بردگان و کنیزکان صالح خویش را به همسری [دیگران‌] دهید، و اگر تهیدست باشند خداوند از بخشش خویش آنان را توانگر می‌گرداند، و خداوند گشایشگر داناست‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن برای مصون ماندن مسلمانان و جامعه اسلامی از آلودگی‌های جنسی، دستور به ازدواج داده است؛ لذا در آیه می‌گوید: «مردان و زنان بی‌همسر را همسر دهید و همچنین غلامان و کنیزان صالح را به ازدواج یکدیگر درآورید.» در لغت «ایامی» (جمع ایم) در اصل به معنای زنی است که شوهر ندارد و سپس به مردی که همسر ندارد؛ نیز گفته شده است. تعبیر «انکحوا» مفهومش اینست که مقدمات ازدواج مجردان را فراهم سازید. در پایان آیه، به یکی از موانع و بهانه‌های ازدواج (فقر و نداشتن امکانات مالی) چنین پاسخ داده می‌شود: «از فقر و تنگ‌دستی نگران نباشید که خداوند آنها را از فضل خود بی‌نیاز می‌سازد و خداوند واسع و علیم است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.