آیه ۵۰ سوره نور
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۴ | ||||
| شماره آیه | ۵۰ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۰ سوره نور پنجاهمین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه موردبحث، ریشههای عدم تسلیم منافقان در برابر داوری پیامبر عنوان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَفِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ يَخَافُونَ أَنْ يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَرَسُولُهُ ۚ بَلْ أُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آيا در دلهايشان بيماري است يا به شك افتادهاند؟ يا میترسند كه خدا و پيامبرش بر آنان ستم كنند؟ (نه) بلكه ايشان ستمگرند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا در دلهایشان بیماری است، یا شک و شبهه دارند، یا میترسند که خداوند و پیامبر او بر آنان ستم روا دارند، نه بلکه اینان ستمپیشهاند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در سه جمله ریشههای اصلی عدم تسلیم منافقان در برابر داوری پیامبر اسلام را بیان کرده است: ۱. بیماری نفاق ۲. شک و تردید ۳. ترس از اینکه خدا و رسولش بر آنها ظلم کنند. در پایان آیه، قرآن خودِ آنها را ظالم و ستمگر دانسته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۰۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۱۹۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۵۱۶–۵۱۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.