بدون تصویر

آیه ۱۸ سوره طور

از اسلامیکال
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۸ سوره طور
مشخصات قرآنی
نام سورهطور
تعداد آیات سوره۴۹
شماره آیه۱۸
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۸ سوره طور هجدهمین آیه از پنجاه و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. شادمانی و سرور بهشتیان و درامان بودن از عذاب الهی از تأثیراتی است که نعمت‌های بهشتی برای آنان دارد و در این آیه به آن تأکید شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ آیهٔ ۱۸ از سورهٔ ۵۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«درحالیکه از آنچه پروردگارشان به آنان داده‌است شاد و خوشحالند، و پروردگارشان آنان‌را از عذاب دوزخ محفوظ و مصون داشته است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«از آنچه پروردگارشان به آنان ارزانی داشته است، خرمند، و [از اینکه‌] پروردگارشان از عذاب جهنم در امانشان داشته است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در ادامه آیه قبل در این آیه به تأثیر نعمت‌های بهشتی بر بهشتیان اشاره شده است. شادمانی و سرور و دوری از هرگونه غم و اندوه و آرامش بی‌نهایت از تأثیرات این زندگی بهشتی است. درامان بودن از عذاب و نارضایتی الهی مطلب دیگری است که در پایان آیه به آن اشاره شده است. به گزارش مکارم، جمله «و وقاهم ربهم عذاب الجحیم» دو معنا می‌تواند داشته باشد: بیان نعمت مستقل در برابر سایر نعمت‌های خداوند و دیگر اینکه این جمله در ادامه ابتدای آیه است. به‌این ترتیب، بهشتیان از دو چیز مسرور و شادمانند. همچنین تعبیر «ربهم» در هر دو جمله اشاره‌ای است بر نهایت لطف پروردگار و ادامه ربوبیتش در جهان آخرت.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طور، پنجاه و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره سجده و پیش از سوره ملک نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره طور، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.