آیه ۲۲ سوره ق
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره ق بیست و دومین آیه از پنجاهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به سخنی که به همه انسانها در لحظه ورودشان به صحنه قیامت گفته میشود؛ اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بهراستی از این (امر) در غفلت بودی، پس پردهات را زا (دیدهات) برداشتیم و امروز چشمانت تیزیین است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[و به او گویند] به راستی که از این امر در غفلت بودی و حال پردهات را از تو برطرف ساختهایم، و امروز دیدهات تیزبین است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن از سخنی که به همه انسانها یا گناهکاران در روز قیامت گفته میشود؛ چنین یاد کرده است: «تو از این دادگاه بزرگ غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم و امروز چشمت کاملا تیز بین است!» به گزارش مکارم، پردههای غفلتی که مقابل چشمان فرد را گرفته است همان مسائل و اشتغالات دنیوی مانند علاقه به همسر و فرزندان، اموال، آرزوها و هوسهای اوست. در لغت «حدید» در اصل به معنی «آهن» و نیز به معنی «چاقو یا شمشیر تیز» است و سپس به «تیز بینی و تیز فهمی» اطلاق شده است، همانگونه كه «بُرنده» صفت شمشیر و کارد است؛ اما در زبان فارسی به «زبان گویا و فصیح» نیز برنده اطلاق مىشود. همچنین منظور از «بصر» در اینجا چشم ظاهر نیست، بلکه همان چشم عقل و دل است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ق، پنجاهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مرسلات و پیش از سوره بلد نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره ق، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۳۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۱۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۲۵۹-۲۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ق»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
