آیه ۲۵ سوره ق
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۵ سوره ق بیست و پنجمین آیه از پنجاهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به چند صفت دیگر از کافران و گناهکارانی که فرمان افکندن آنها در جهنم صادر شده، اشاره میشود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«هر بازدارندة تجاوزگر شک آورندهای را»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[همان که] بازدارنده خیر و تجاوزکار شکاک است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه سه صفت دیگر کافران و گناهکاران محکوم به انداختن در دوزخ بیان شده است: «آن کس که شدیدا مانع خیر است، متجاوز است و در شک و تردید، بلکه دیگران را نیز به شک و تردید میافکند.» در لغت «مناع» صیغه مبالغه است و به کسی گفته میشود که بسیار از چیزى منع میکند؛ لذا «مناع للخیر» کسی است که به هر صورت مخالف هر کار خیر است. بنابر گزارش مکارم، در بعضی از روایات آمده که این آیه درباره «ولید بن مغیره» نازل شده است. «معتد» به معنای متجاوز است. (خواه متجاوز به حقوق دیگران باشد یا از حدود احکام الهی تجاوز کند.) واژه «مریب» (از ماده ریب) نیز به معنی شخصی است که در شک است. (شکى توأم با بدبینی یا دیگران را با گفتار و عمل خود به شک میاندازد و باعث گمراهی آنها میشود.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ق، پنجاهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مرسلات و پیش از سوره بلد نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره ق، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۳۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۱۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۲۷۰-۲۷۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ق»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
