آیه ۲۶ سوره محمد
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | محمد | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۸ | ||||
| شماره آیه | ۲۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۶ سوره محمد بیست و ششمین آیه از چهل و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه به علت زینت داده شدن اعمال منافقان توسط شیطان اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ ۖ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این بدان خاطر است که آنان به کسیکه (وحی) فرو فرستاده شدهی خدا را ناخوش داشتند، گفتند: در برخی از امور از شما فرمان خواهیم برد و خداوند نهانکاری آنانرا میداند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«این از آن است که به کسانی که [وحی] فرو فرستاده الهی را ناخوش داشتهاند، گویند زودا که در بعضی کارها از شما اطاعت کنیم، و خداوند پنهانکاریشان را میداند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن علت اینکه شیطان اعمال منافقان را برایشان زینت میدهد؛ اینگونه بیان کرده است: «این بخاطر آن است که آنها به کسانی که از نزول وحی الهی به پیامبر اسلام ناراحت بودند؛ گفتند ما در بعضی از امور از شما پیروی میکنيم.» به گفته مکارم، منافقان در مدینه به سراغ یهود «بنی نضیر» و «بنی قریظه» میرفتند، آنهایی که پیش از بعثت پیامبر به دنبال تبلیغ اسلام بودند، اما با آمدن پیامبر به خاطر حسادت و به خطر افتادن منافع مادی و دنیاییشان به مشرکان، منافقان و مخالفان اسلام پیوستند و با آنها همکاری میکردند. تعبیر «فی بعض الامر» اشاره به این نکته است که منافقان تنها در این قسمت با آنها همکاری میکردند. چراکه آنها با بتپرستی مخالف بودند و معتقد به رستاخیز. لذا در سایر امور با ایشان همکاری نداشتند. در پایان آیه نیز قرآن با یک عبارت کوتاه، منافقان و یهودیان را تهدید کرده است: «خداوند مخفی کاریها و اسرار آنها را میداند.» یعنی خداوند هم از کفر درونشان آگاه است و هم از نفاق و توطئه چینیهای آنها با یهود باخبر است. همچنین از اوضاع و احوال یهودیان آگاه است. به گزارش مکارم در حدیثی از محمد باقر و جعفر صادق آمده است که منظور از «کَرِهُوا ما نَزَّلَ اللَّهُ» بنی امیه هستند که نزول فرمان خداوند را درباره ولایت علی ناخوش داشتند. اما از نظر وی، بیان این حدیث نوعی تطبیق و بیان مصداق است نه انحصار مفهوم آیه.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره محمد، چهل و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حدید و پیش از سوره رعد نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره محمد، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۵۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۵۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۴۷۳-۴۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره محمد»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
