آیه ۳۱ سوره جاثیه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جاثیه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۷ | ||||
| شماره آیه | ۳۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۱ سوره جاثیه سی و یکمین آیه از چهل و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به نتیجه دادگاه روز قیامت درباره کافران اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنْتُمْ قَوْمًا مُجْرِمِينَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و امّا آنانکه کفر ورزیدهاند (به آنان گفته میشود:) مگر آیههای من بر شما خوانده نمیشد که تکبّر ورزیدید و قومی گناهکار بودید؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اما کسانی که کفرورزیدهاند [به آنان فرماید] آیا آیات من بر شما خوانده نمیشد که استکبار ورزیدید و قومی گنهکار شدید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه، به سرنوشت گروه کافران اشاره دارد و چنین میگوید: «اما کسانی که کافر شدند به آنها گفته میشود مگر آیات من بر شما خوانده نمیشد و شما استکبار میکردید و تسلیم حق نمیشدید و قومی مجرم و گناهکار بودید.» مکارم در مورد تفسیر آیه نکاتی را آورده است: «نکته اول آنکه در این آیه تنها سخن از کفر است و اعمال بد به عنوان یک عامل دخول در عذاب الهی ذکر نشده، ممکن است به خاطر آن باشد که مسئله کفر به تنهایی موجب عذاب است یا به خاطر اینکه تعبیر به «مجرمین» در آیه برای بیان این مطلب كافی است. نکته دیگر اینکه در اینجا سخنی از مجازات دوزخ به میان نیامده، اما سخن از سرزنش پروردگار است که بزرگترین مجازات محسوب میشود و دوزخ در برابر آن از اهمیت کمتری برخوردار است. آخرین نکته اینکه مشکل بزرگ این گروه از یک سو مسئله «استکبار» در برابر آیات الهی است و از سوی دیگر تداوم گناه است که از جمله «کُنْتُمْ قَوْماً مُجْرِمِینَ» استفاده میشود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره جاثیه، چهل و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره دخان و پیش از سوره احقاف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۴) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره جاثیه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۸۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۵۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۲۸۳-۲۸۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جاثیه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.