آیه ۳۰ سوره جاثیه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جاثیه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۷ | ||||
| شماره آیه | ۳۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۰ سوره جاثیه سیامین آیه از چهل و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. موضوع آیه نتیجه و بررسی نهایی اعمال انسانها در روز قیامت است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«امّا آنانکه ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند پروردگارشان آنانرا به جوار رحمت خود درمیآورد، این است کامیابی بزرگ»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اما کسانی که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند، پروردگارشان ایشان را به جوار رحمت خویش [بهشت] در میآورد، این همان رستگاری آشکار است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث، مرحله نهایی روز قیامت را چنین توصیف کرده است: «اما کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، پروردگارشان آنها را در رحمت خود وارد میکند. این پیروزی آشکار است.» به گزارش مکارم، ذکر «فاء تفریع» در اینجا دلیل بر این است که نتیجه نگاهداری حساب اعمال همین است که مؤمنان در رحمت الهی وارد میشوند. لذا برطبق این آیه، ایمان به تنهایی کافی نیست که از این موهبت بزرگ برخوردار شوند، بلکه عمل صالح نیز شرط آن است. به گفته وی، «رحمت الهی» مفهوم وسیعی دارد که دنیا و آخرت را در برمیگیرد و در آیات قرآن بر معانی زيادی گفته شده است. گاه بر مسئله هدایت، گاه نجات از چنگال دشمن، گاه باران پر برکت، گاه به نعمتهای دیگری همچون نعمت نور و ظلمت و در موارد بسیاری نیز به بهشت و مواهب خدا در قیامت اطلاق شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره جاثیه، چهل و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره دخان و پیش از سوره احقاف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۴) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره جاثیه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۸۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۵۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۲۸۲-۲۸۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جاثیه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
