آیه ۲ سوره جاثیه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جاثیه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۷ | ||||
| شماره آیه | ۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره جاثیه دومین آیه از چهل و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. موضوع آیه بیان عظمت قرآن و نزول آن از سوی خداوند بر پیامبر اسلام است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این کتاب از سوی خداوند با عزّت و با حکمت نازل گشته است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کتابی است فرو فرستاده از سوی خداوند پیروزمند فرزانه»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه نزول قرآن از جانب خداوند دانسته شده و چنین آمده است: «این کتاب از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است.» به گزارش مکارم، «عزیز» و «حکیم» دو نام از «اسماء الحسنی» الهی است که اولی به معنای شکستناپذیر و دومی به معنای کسی است که از اسرار همه چیز آگاه است و تمام افعالش براساس حکمت است. او در ادامه مینویسد: «این آیه به همین صورت در آغاز چهار سوره قرآن آمده است كه سه سوره از سورههای حوامیم (مؤمن، جاثیه و احقاف) و یک سوره از غیر حوامیم (سوره زمر) است. از نظر او، این تکرار و تأکيد به این منظور است که توجه همگان را به عمق اسرار قرآن و عظمت محتوای آن جلب کند تا هیچ تعبیرى را در آن ساده نینگارند و هیچ کلمهای را بیحساب فکر نکنند و به هیچ حدی از فهم و درک آن قانع نشوند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره جاثیه، چهل و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره دخان و پیش از سوره احقاف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۴) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره جاثیه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۶۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۳۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۲۲۷-۲۲۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جاثیه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
