آیه ۷ سوره ق
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۵ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره ق هفتمین آیه از پنجاهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به آفرینش زمین و عظمت آن است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و زمین را گسترده و کوههای محکم و پابرجایی را در آن فرو افکندهایم و در آن از هر نوع (گیاه) پسندیده رویاندهایم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و زمین را گستراندهایم، و در آن کوهها را درانداختهایم، و در آن از هرگونه خرمی رویاندهایم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه موردبحث برای اثبات قدرت خداوند به خلقت زمین اشاره دارد و میگوید: «و زمین را گسترش دادیم و در آن كوههای عظیمی افکندیم و در آن از هر نوع و از هر جفت گیاه بهجتانگیز رویاندیم.» به گزارش مکارم، ۵ مسئله مهم در این آیه بیان شده است: «آفرینش زمین، گسترش آن، پیدایش کوهها در آن، رویش گیاهان بر روی زمین و قانون زوج بودن انواع گیاهان.» به گفته او، تعبیر به «مِنْ کُلِّ زَوْجٍ» اشاره به مسئله زوجیت در عالم گیاهان است كه در موقع نزول این آیات هرگز به عنوان یک اصل کلی کشف نشده بود و بعد از قرنها علم و دانش بشر به آن پی برد. يا به معنی اصناف و انواع مختلف گیاهان است. چرا که تنوع در عالم گیاهان فوق العاده زیاد و حیرتانگیز است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ق، پنجاهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مرسلات و پیش از سوره بلد نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره ق، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۲۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۰۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۲۳۴-۲۳۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ق»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
