آیه ۱۰ سوره محمد
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | محمد | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره محمد دهمین آیه از چهل و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. این آیه برای عبرت گرفتن مشرکان و کافران به آنها میگوید در زمین سفر کنند تا عاقبت و سرانجام اقوام سرکش گذشته را ببینند که خداوند چگونه آنان را نابود و هلاک نمود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۖ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا در زمین به گشت و گذار نپرداختهاند تا بنگرند سرانجام کسانیکه پیش از ایشان بودهاند به کجا کشیده و چه شده است؟ خداوند ( همه چیز) آنانرا نابود کرد و کافران (کیفری) مانند آنرا دارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا در زمین سیر و سفر نکردهاند که بنگرند سرانجام کسانی که پیش از آنان بودهاند چگونه بود، که خداوند نابودشان کرد، و سرنوشت کافران همانند آن است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در اینجا برای اینکه کافران و مشرکان درس عبرتی بگیرند و دست از سرکشی و لجاجت بردارند؛ از آنان میخواهد در زمین به سیر و گردش بپردازند تا ببینند که خداوند با اقوام یاغی و طغیانگر گذشته چه کرده و آنها چگونه نابود شدند؟! و در انتهای آیه هم برای اینکه آنان متوجه شوند این سرنوشت دردناک نیز در انتظارشان هست؛ میافزاید: «و للکافرین امثالها». به گزارش مکارم، «دمر» (از ماده تدمير) در اصل به معنی هلاک کردن است، اما هنگامی که با «عَلىٰ» ذکر مىشود به معنای نابود کردن همه چیز حتی فرزندان، خانواده و اموال مخصوص انسان است. لذا این تعبیر بیان مصیبت دردناکتری است، مخصوصا با توجه به این که لفظ «عَلىٰ» معمولا در مورد سلطه بهکار میرود. به این ترتیب مفهوم جمله این میشود که خداوند هلاک و نابودی را بر سر این اقوام و اموال و آنچه مورد علاقه آنها بود؛ فرو ریخته است![۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره محمد، چهل و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حدید و پیش از سوره رعد نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره محمد، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۴۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۴۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۴۲۸-۴۲۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره محمد»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
