آیه ۴۶ سوره کهف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۶ سوره کهف'''، چهل و ششمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۴۶ سوره کهف'''، چهل و ششمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. در این آیه اموال و فرزندان به عنوان زینت زندگی دنیا و ارزش و پاداش «[[باقیات الصالحات]]» ماندگارتر و بالاتر توصیف میشود. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، بر مال و فرزندان به عنوان دو رکن اصلی حیات دنیایی انسان تأکید شده و به دنبال آن ارزشهای شایسته ماندگارتر و بهتر توصیف گردیده است. بنابر متن آیه، اموال و فرزندان زینت حیات دنیا هستند و «باقیات الصالحات» نزد [[خداوند]] ثوابی بهتر و بالاتر دارند. به گفته مکارم، برخی [[مفسران]] مفهوم «باقیات الصالحات» را به [[نمازهای پنجگانه]]، ذکر [[تسبیح]] و [[تهلیل]] و [[تکبیر]] محدود کردهاند. اما از نظر او، مفهوم آن وسیعتر و گستردهتر است. به عنوان نمونه در برخی [[روایات]] به [[نماز شب]] و مودت [[اهل بیت]] تفسیر شده است و اصولا هر فکر و گفتار و کردار صالح و شایستهای را شامل میشود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۴۵-۴۴۷|ج=۱۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۵۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۴۶ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۶۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۶ سوره کهف، چهل و ششمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه اموال و فرزندان به عنوان زینت زندگی دنیا و ارزش و پاداش «باقیات الصالحات» ماندگارتر و بالاتر توصیف میشود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«مال و فرزند زينت زندگي دنيايند اما اعمال شايستهاي که پاداش و نتيجۀ آنها باقي و ماندگار است بهترين پاداش را در پيشگاه پروردگارت دارد، و بهترين اميد و آرزوست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اموال و پسران، تجمل زندگی دنیوی است، و کارهای ماندگار شایسته، نزد پروردگارت خوش پاداشتر و امیدبخشتر است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، بر مال و فرزندان به عنوان دو رکن اصلی حیات دنیایی انسان تأکید شده و به دنبال آن ارزشهای شایسته ماندگارتر و بهتر توصیف گردیده است. بنابر متن آیه، اموال و فرزندان زینت حیات دنیا هستند و «باقیات الصالحات» نزد خداوند ثوابی بهتر و بالاتر دارند. به گفته مکارم، برخی مفسران مفهوم «باقیات الصالحات» را به نمازهای پنجگانه، ذکر تسبیح و تهلیل و تکبیر محدود کردهاند. اما از نظر او، مفهوم آن وسیعتر و گستردهتر است. به عنوان نمونه در برخی روایات به نماز شب و مودت اهل بیت تفسیر شده است و اصولا هر فکر و گفتار و کردار صالح و شایستهای را شامل میشود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۶۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۴۴۵-۴۴۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
