آیه ۱۳ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۳ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۵۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳ سوره کهف، سیزدهمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. این آیه به این نکته اشاره دارد که خبر سرگذشت «اصحاب کهف» که در قرآن بیان شده، خالی از خرافه و مطالب بیاساس و سخنان نادرست است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ ۚ إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ما داستان آنان را بگونهاي راستين براي تو بازگو ميکنيم آنان جواناني بودند که به پروردگارشان ايمان آوردند و بر هدايت آنان افزوديم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ما داستانشان را به راستی و درستی بر تو میخوانیم ایشان جوانمردانی بودند که [در نهان] به پروردگارشان ایمان آورده بودند و ما بر هدایتشان افزودیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه بحث از سرگذشت «اصحاب کهف» قرآن در این آیه خطاب به پیامبر اسلام چنین میگوید: «ما داستان آنها را آن چنانکه بوده است برای تو بازگو میکنیم. آنها جوانانی بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند و ما بر هدایت آنها افزودیم.» در لغت «فتیة» (جمع فتی) به معنای جوان شاداب است؛ از آنجا که در سن جوانی قلب جوان بیشتر پذیرش نور حق را دارد، بسیار شده که این صفت برای افراد با سن و سالهای بالا هم بهکار میرود. از آیات قرآن و در گزارشهای تاریخی به این حقیقت بهدست میآید که «اصحاب کهف» در محیط و زمانی زندگی میکردند که بتپرستی و کفر آنها را احاطه کرده بود و یک حکومت ستمگر بر آنها حکومت میکرد. اما این گروه از جوانمردان با پی بردن به فساد دستگاه حکومت تصمیم بر قیام گرفتند و از آن سرزمین و محیط آلوده خارج شده و مهاجرت کردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۴۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۳۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۳۶۰–۳۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
