بدون تصویر

آیه ۸۸ سوره کهف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۸۸ سوره کهف
مشخصات قرآنی
نام سورهکهف
تعداد آیات سوره۱۱۰
شماره آیه۸۸
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸۸ سوره کهف، هشتاد و هشتمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. این آیه اشاره به سخن «ذوالقرنین» است مبنی بر پاداش مؤمنان نیکوکار که جزای نیکویی در انتظار آنان است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاءً الْحُسْنَىٰ ۖ وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا يُسْرًا آیهٔ ۸۸ از سورهٔ ۱۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و اما کسي که ايمان آورد و کار شايسته انجام دهد پاداش نيکو خواهد داشت و ما به فرمان خود او را به کاري آسان وا خواهيم داشت»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و اما هرکس ایمان آورد و نیکوکاری کند، او را پاداش نیکو باشد و کار را بر او آسان می‌گیریم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن می‌گوید: «ذوالقرنین» در برابر الهام خداوند به او که از او سؤال کرد با آن گروه از مردم (غرب زمین) چه خواهد کرد، چنین پاسخ داد: هر کس ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد پاداش نیکو خواهد داشت و ما فرمان آسانی به او خواهیم داد.» (هم با گفتار نیک با او برخورد می‌کنیم و هم تکالیف سخت بر دوش او نخواهیم گذاشت.) به گفته مکارم، گویا منظور از این سخنان «ذوالقرنین» اینست که مردم در برابر دعوت من به ایمان و توحید به دو گروه تقسیم می‌شوند: کسانی که دعوت مرا می‌پذیرند، قطعاً از پاداش نیک بهره‌مند خواهند شد و آنهایی که پاسخ منفی به دعوت من بدهند، مجازات خواهند دید.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.