بدون تصویر

آیه ۱۰۴ سوره کهف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۰۴ سوره کهف
مشخصات قرآنی
نام سورهکهف
تعداد آیات سوره۱۱۰
شماره آیه۱۰۴
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۰۴ سوره کهف، صد و چهارمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. زیان‌کارترین مردم از دیدگاه قرآن کسانی هستند که تلاش و کوشش آنها در دنیا گم و نابود می‌شود، درحالیکه تصور می‌کنند کار نیکی انجام می‌دهند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا آیهٔ ۱۰۴ از سورهٔ ۱۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آنان کساني‌اند که کوششان در دنيا بر باد رفت و خود گمان مي‌برند که کار نيک مي‌کنند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«کسانی‌[اند] که کوشش آنان در راه زندگانی دنیا، نقش بر آب شده است و ایشان چنین می‌انگارند که نیکو کردارند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: آیه موردبحث به پرسشی که در آیه قبل درمورد زیان‌کارترین مردم مطرح شد، اینچنین پاسخ می‌دهد: «زیان‌کارترین مردم کسانی هستند که در زندگی دنیا کوشش و تلاش‌شان نابود شده، با این حال فکر و گمان می‌کنند کار نیک‌انجام می‌دهند.» به گزارش مکارم، خسران و زیان تنها از دست دادن منافع نیست، بلکه خسران واقعی از دست دادن اصل سرمایه (یعنی عمر و جوانی و سلامتی) است. نکته جالب آیه در تعبیر «اخسرین اعمالا» است که باید به صورت مفرد (عملا) می‌آمد. اما این تعبیر اشاره به اینست که این افراد تنها در یک میدان زیان ندیده‌اند؛ بلکه در تمام زمینه‌های زندگی‌شان دچار خسران شده و تمام اعمال و برنامه‌هایشان حبط و نابود گردیده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.