آیه ۱۳ سوره محمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۳ سوره محمد''' سیزدهمین [[آیه]] از چهل و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه [[مشرکان]] [[مکه]] را به خاطر بیرون کردن [[پیامبر اسلام]] از شهرشان تهدید به [[عذاب]] الهی میکند. | '''آیه ۱۳ سوره محمد''' سیزدهمین [[آیه]] از چهل و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه [[مشرکان]] [[مکه]] را به خاطر بیرون کردن [[پیامبر اسلام]] از شهرشان تهدید به [[عذاب]] الهی میکند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث برای تهدید مشرکان در مقابل بیرون کردن و [[هجرت محمد|تبعید پیامبر اسلام]] نازل شده که به آنها | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث برای تهدید مشرکان در مقابل بیرون کردن و [[هجرت محمد|تبعید پیامبر اسلام]] نازل شده که به آنها وعده هلاکت و نابودی میدهد. در متن آیه چنین آمده است: «چه بسیار شهرهایی که از شهری که تو را بیرون کرد قویتر و نیرومندتر بود، ما همه آنها را نابود کردیم و یاوری نداشتند.» در ادامه مکارم مینویسد: «[[کافران]] گمان نبرند که چند روزی دنیا به کامشان است و آن قدر جسور شدهاند که بزرگترین فرستاده الهی را از مقدسترین شهرها بیرون میکنند همیشه این وضع ادامه خواهد یافت، اینها در مقایسه با [[قوم عاد]] و [[ثمود]] و [[فرعون|فراعنه]] و لشکر [[ابرهه]] موجوداتی ضعیف و ناتوانند، خداوندی که آنها را به آسانی درهم کوبید، درهم شکستن آنها نیز برای او بسیار ساده است.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۳۵–۴۳۶|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | محمد | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳ سوره محمد سیزدهمین آیه از چهل و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه مشرکان مکه را به خاطر بیرون کردن پیامبر اسلام از شهرشان تهدید به عذاب الهی میکند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و چه شهرهای زیادی که (اهالی) آنها از (اهالی) شهری که تو را از آن بیرون کردند توانمندتر بودهاند و ما آنانرا نابوده کردهایم و هیچیار و یاوری نداشتهاند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چه بسیار [مردم] شهرها که از شهر تو که آوارهات کرد نیرومندتر بودند، نابودشان کردیم، و یاوری نداشتند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث برای تهدید مشرکان در مقابل بیرون کردن و تبعید پیامبر اسلام نازل شده که به آنها وعده هلاکت و نابودی میدهد. در متن آیه چنین آمده است: «چه بسیار شهرهایی که از شهری که تو را بیرون کرد قویتر و نیرومندتر بود، ما همه آنها را نابود کردیم و یاوری نداشتند.» در ادامه مکارم مینویسد: «کافران گمان نبرند که چند روزی دنیا به کامشان است و آن قدر جسور شدهاند که بزرگترین فرستاده الهی را از مقدسترین شهرها بیرون میکنند همیشه این وضع ادامه خواهد یافت، اینها در مقایسه با قوم عاد و ثمود و فراعنه و لشکر ابرهه موجوداتی ضعیف و ناتوانند، خداوندی که آنها را به آسانی درهم کوبید، درهم شکستن آنها نیز برای او بسیار ساده است.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره محمد، چهل و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حدید و پیش از سوره رعد نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره محمد، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۴۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۴۳۵–۴۳۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره محمد»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
