آیه ۲۵ سوره احقاف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۵ سوره احقاف
مشخصات قرآنی
نام سورهاحقاف
تعداد آیات سوره۳۵
شماره آیه۲۵
شماره جزء۲۶
شماره حزب۱۰۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۵ سوره احقاف بیست و پنجمین آیه از چهل و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ابتدای این آیه تندبادی که برای هلاکت «قوم عاد» به وجود آمده بود، توصیف و سپس به وضعیت «قوم عاد» پس از نابودی آنها اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَىٰ إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ آیهٔ ۲۵ از سورهٔ ۴۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«همه چیز را به فرمان پروردگارش نابود می‌کند پس چنان شدند که جز خانه‌هایشان چیزی دیده نمی‌شد، بدینسان گناه‌کاران را سزا می‌دهیم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«که به فرمان پروردگارش همه چیز را نابود می‌کند، و چنان شدند که چیزی جز خانه‌هایشان دیده نمی‌شد، بدین‌سان قوم گناهکاران را کیفر می‌دهیم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن به چگونگی عذاب «قوم عاد» توسط تندباد ویران‌گر و وضعیت آنها پس از فروکش کردن آن تندباد اشاره کرده است: «{آن تندباد} همه چیز را به فرمان پروردگارش درهم می‌کوبد و نابود می‌کند. آنها صبح کردند در حالی که چیزی جز مساکن و خانه‌های آنها به چشم نمی‌خورد. ما اینگونه قوم مجرم را كیفر می‌دهیم.» به گزارش مکارم، در آیه ۷ سوره حاقه آمده است که این تندباد هفت شب و هشت روز ادامه داشته است. لذا این قوم مرتبا زیر کوهی از شن و ماسه ناله می‌کردند و هنگامی که تندباد شن‌ها را برد، بار دیگر بدن‌هایشان پیدا شد. تندباد آن بدن‌ها را با خود بلند کرده و به دریا ریخت.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره احقاف، چهل و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره جاثیه و پیش از سوره ذاریات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۵، ۳۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.