آیه ۲۳ سوره احقاف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | احقاف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۳ سوره احقاف بیست و سومین آیه از چهل و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در ادامه آیه قبل، به پاسخ «هود» به «قوم عاد» اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُكُمْ مَا أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«گفت: علم (زمان تحقّق عذاب) تنها در نزد خداوند است، من چیزی را به شما ابلاغ میکنم که با آن فرستاده شدهام ولی شما را قومی میبینم که نادانی میکنید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گفت همانا علم نزد خداوند است، و من رسالتم را به شما میرسانم، ولی شما را قومی میبینم که نادانی میکنید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: به دنبال آیه قبلی، پاسخ «هود» به «قوم عاد» در برابر تقاضای درخواست عذاب چنین بود: «علم و آگاهی تنها نزد خداوند است. وظیفه اصلی من این است که آنچه را به آن فرستاده شدم به شما ابلاغ کنم؛ ولی من شما را گروهی میبینم كه پیوسته در جهل و نادانی اصرار دارید.» به گفته مکارم، «هود» ریشه بدبختی و غرور «قوم عاد» را جهل آنان میدانست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره احقاف، چهل و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جاثیه و پیش از سوره ذاریات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۵، ۳۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۱۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۳۵۳-۳۵۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره احقاف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۴۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
