آیه ۳۰ سوره احقاف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۰ سوره احقاف
مشخصات قرآنی
نام سورهاحقاف
تعداد آیات سوره۳۵
شماره آیه۳۰
شماره جزء۲۶
شماره حزب۱۰۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۰ سوره احقاف سی‌امین آیه از چهل و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه چگونگی دعوت جنیان مسلمان شده، جنیان دیگر را به سوی اسلام بیان کرده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالُوا يَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ آیهٔ ۳۰ از سورهٔ ۴۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«گفتند: ای قوم ما! ما (تلاوت) کتابی را شنیدیم که پس از موسی فرو فرستاده شده است و کتاب‌های پیش از خود را تصدیق می‌کند، (و) به حق و به راه راست رهنمون می‌کند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«گفتند ای هم قومان ما، [آیات‌] کتابی را شنیدیم که پس از موسی فروفرستاده شده، [و] همخوان [کتابهای‌] پیشاپیش خویش است، و به حق و راهی راست رهنمون است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: هنگامی که آن گروه از جنیان که با شنیدن آیات قرآن مسلمان شدند، به سوی قوم خود رفته و آنان را اینگونه به اسلام و ایمان آوردن به پیامبر اسلام دعوت کردند: «گفتند: ای قوم! ما کتابی را استماع کردیم که بعد از موسی از آسمان نازل شده است، کتاب‌های آسمانی قبل از خود را تصدیق می‌کند. همگان را به سوی حق هدایت می‌نماید و به سوی راه مستقیم دعوت می‌کند.» به گزارش مکارم، جمله «أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسی و جمله «مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ‌» مؤید این مطلب است که این گروه به کتب آسمانی گذشته (مخصوصا کتاب موسی) ایمان داشتند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره احقاف، چهل و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره جاثیه و پیش از سوره ذاریات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۵، ۳۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.