بدون تصویر

آیه ۱۸ سوره کهف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۸ سوره کهف
مشخصات قرآنی
نام سورهکهف
تعداد آیات سوره۱۱۰
شماره آیه۱۸
شماره جزء۱۵
شماره حزب۵۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۸ سوره کهف، هجدهمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در آیه به وضعیت «اصحاب کهف» در غار و کیفیت خواب آنها پرداخته شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ ۚ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ ۖ وَكَلْبُهُمْ بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ ۚ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا آیهٔ ۱۸ از سورهٔ ۱۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و آنان را بيدار مي‌پنداري، حال آنکه آنان خفته‌اند و ما آنان را به راست و چپ مي‌گردانديم، و سگشان دو دستش را به آستانۀ در گشاده بود، اگر بديشان مي‌نگريستي از آنان مي‌گريختي و به راستي سرتا پاي از ترس و وحشت آکنده مي‌شدي»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و آنان را بیدار می‌انگاشتی و حال آنکه خفته بودند، و ایشان را [از چپ‌] به راست و [از راست‌] به چپ می‌گردانیم و سگشان بازوانش را بر درگاه غار گشوده بود، چون به ایشان می‌نگریستی، پشت می‌کردی و می‌گریختی و از ایشان هراسان می‌شدی‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه از وضعیت «اصحاب کهف» و چگونگی خواب طولانی مدت آنها خبر داده و چنین می‌گوید: «خواب آنها خوابی عادی نبود (اگر به آنها نگاه می‌کردی خیال می‌کردی آنها بیدارند، درحالیکه در خواب فرورفته بودند.) برای اینکه بر اثر گذشت سالیان دراز و خواب طولانی اندام آنها نپوسد؛ «ما آنها را به سمت راست و چپ می‌گرداندیم. در این میان سگی که همراه آنان بود بر دهانه غار دست‌ها را گشوده و به حالت نگهبانی خوابیده بود. همچنین منظره آنها چنان رعب‌انگیز بود که اگر به آنها نگاه می‌کردی، فرار می‌نمودی و سر تا پایت از ترس و وحشت پر می‌شد.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.