آیه ۴۲ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۴۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۶۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۲ سوره کهف، چهل و دومین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه به عاقبت کار آن مرد باغدار و فرود آمدن عذاب الهی بر باغ و املاک اوست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِ فَأَصْبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيْهِ عَلَىٰ مَا أَنْفَقَ فِيهَا وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّي أَحَدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و ميوههايش را (آفت آسماني) فرا گرفت، پس براي هزينههايي که صرف آن کرده بود دست تحسّر و تأسف به هم ماليد، درحاليکه باغ بر داربستها و چوب بندها فرو ريخته بود، و ميگفت: اي کاش کسي را با پروردگارم شريک نميکردم!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و [سرانجام] داراییاش بر باد رفت، و او به خاطر هزینهای که در آن کرده بود، دست [حسرت] بر دست میزد، و آن باغ سقفها و دیوارهایش فرو ریخته بود، و میگفت کاش من هیچ کس را با پروردگارم شریک نمیانگاشتم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه از نازل شدن عذاب به هنگام شب بر آن باغ سرسبز خبر میدهد. بنابرمتن آیه، این عذاب به گونهای باغ را نابود کرده بود که وقتی مرد باغدار صبح وارد آنجا شد، دید همه چیز نابود شده و چیزی از آنهمه سرسبزی و زیبایی باغ باقی نمانده است؛ لذا با حالتی بهت زده مرتباً دستها را به هم میمالید و در فکر هزینهها و زحماتی بود که در این سالها برای باغش کرده بود و با خود پشیمان میگفت: «ای کاش احدی را برای خداوند شریک قرار نمیدادم و به راه شرک نمیرفتم.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۶۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۴۳۶–۴۳۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
